Vesper

Bijna twee jaar geleden maakte ik een blauwe broek die de blog nooit haalde. Ongeveer tegelijk kwam het Vesper-patroon uit, en in gedachten zag ik een perfecte match met mijn broek. Ik downloadde het kinderpatroon om het naar mijn maat te vergroten. Ik vond - na lang zoeken - de juiste kleur nicky velours bij Fabrik Unik. Die perfecte combinatie kwam bovenaan de stofstapel terecht, en daar bleef ze liggen.

Intussen bracht La Maison Victor de Charlene trui uit en werd wijnrode nicky voor een wijdemouwentrui ineens een mainstream naaikeuze. Intussen onderging de broek al twee herstellingen. Het plan verschoof naar de achtergrond.

Tot ik in de Bel'étoile facebookgroep een volwassen versie van het patroon ontdekte! Gratis te downloaden voor alle groepsleden, dat zou mij heel wat gradeerwerk besparen. Ik printte het patroon, legde het bij op de stapel,... en naaide weer vanalles anders. De oproep van Isabel - "Zullen we een Vesper-flashmob organiseren?" kwam dus als geroepen. Ik vloog in actie!

Toch ziet u hier niet de blauwe broek en ook niet mij. Vlak voor ik aan stofknippen begon, toonde Zus mij een felbegeerde trui op Zalando. "Dat kan ik ook", was mijn reactie. Het origineel zag er donkergroen uit maar had wel exact de wijde plooimouwen die Vesper kenmerken. Ik verving de rimpels op de mouwen dus door plooien (een optie die ik bij het kinderpatroon 'leende') en doneerde mijn langgekoesterde wijnrode lap aan Zus.

Voor de plooi-optie veranderde ik niets aan het patroon, ik legde enkel stolpplooien waar eigenlijk rimpels hoorden. Een heel tof effect vind ik dat, het zou zelfs nog meer mogen zijn. Bij een volgende versie voeg ik dus wat breedte toe aan de mouw om diepere plooien te kunnen leggen.

Met deze trui spaarde ik een groteketenaankoop uit; ik kocht lokaal en maakte zelf. De stof is (minpunt) niet ecologisch maar hij komt wél uit de voorraad. Vrij geslaagd voor de duurzaamheidstest, vind ik zo. Alleen, bij mijn broek past nog steeds geen trui.

Stof: wijnrode nicky velours - Fabrik Unik (ik gebruikte 1,5m)

Patroon: Vesper sweater voor dames - Bel'étoile - gratis te downloaden als lid van de Bel'étoile facebookgroep (ik maakte maat 40)

Model: Zus

Een zot plan: wandel eens 2500 km naar Spanje

"Kom op lijf, wij kunnen dit." Dat schreef ik vier jaar geleden aan de start van het academiejaar. In die woorden een aarzeling, alsof ik ze meer schreef om mezelf te overtuigen dan omdat ik ze werkelijk meende.

Nu schrijf ik het weer. Dit keer met volle overtuiging. 2500 km wandelen, van België tot Spanje? Zeker, wij kunnen dat. Mijn wilskracht en mijn conditie, mijn goesting en mijn twijfels, wij kunnen dat.

Van de Kempen naar Santiago de Compostela

Binnenkort zwier ik mijn proclamatiehoedje de lucht in. Een mijlpaal die ik toen onbereikbaar achtte. Maar een diploma en een carrière en al die toekomstdingen zijn zomaar weer mogelijk. En dus kijk ik vooruit. Maak ik plannen. Zotte plannen, soms. 

Meerdaagse trektochten deed ik al vaker. Vorige zomer bijvoorbeeld van Rome naar Assisi, een prachtige tocht en de eerste na mijn ziekte. Maar dat duurde twee weken. Dit worden 3,5 maanden. En dat was in groep. Nu ga ik alleen. 

Het idee

De tocht naar Santiago is een wens die al meer dan tien jaar in mijn achterhoofd woonde, sinds dit boek ooit onder mijn alleslezend tieneroog passeerde. Plots bedacht ik: dit is het moment. De wonderlijke leegte tussen studies en werkleven. Ik heb de tijd, ik ben gezond, ik ben nog even huishuur-/gezin-/verantwoordelijkheidsvrij. Het is nù dat ik het moet doen. En als er iets is wat ik de afgelopen jaren leerde, is het ten volle genieten van wat zich aandient, want vanzelfsprekendheid kan elk moment kantelen. 

Toch is het meer dan zomaar een avontuur. Een herwonnen toekomst vraagt ook om wat bezinning, en hoe kan dat beter dan urenlang stappend langs wegen die al honderden jaren dat doel dienen? Ik hoop te genieten van natuur en van onverwachte kleinigheden. Ik hoop na te denken en mezelf tegen te komen. Ik hoop slecht te slapen en het allemaal niet meer te zien zitten. Ik hoop om uiteindelijk aan te komen, al is dat niet eens mijn doel.

Het plan

Stappen, dat is het plan. Van bijna-aan-de-Nederlandse-grens-waar-ik-woon dwars door België, langs Averbode, Zoutleeuw, Geldenaken, Namen, Givet,... Dan in Frankrijk via Reims, Troyes, Vézelay en Limoges naar de Pyreneeën. Die over, en dan de Spaanse noordkust volgen tot ik bijna aan de westkust kom. In Santiago de Compostela, het hopelijke einddoel van mijn tocht. 

Een klein oproepje kan nooit kwaad: meelezers met huizen/vrienden/vakanties langs de route mogen zich altijd aanmelden! Toffe ontmoetingen of woonkamers-met-ruimte-voor-mijn-slaapmatje zijn heel welkom, stuur gerust een berichtje. Tegen het einde van de zomervakantie verwacht ik net Limoges gepasseerd te zijn.

De rugzak

Ik word tijdelijk een slak. (Niet in tempo, wel in huisje-op-mijn-rug). Alles wat ik voor 3,5 maand reizen nodig heb, draag ik zelf mee. Kleding, toiletgerief, routeboekjes, reserveschoenen, slaapzak en -matje... Voorlopig passen ze allemaal in mijn 24 liter rugzak, die -water en eten niet meegerekend- een kilo of zeven weegt. Eens zien of deze Zuinigheid Zelve het redt met drie T-shirts en dagelijkse wasjes 😊

Volgen?

"Ga je bloggen?" Dat moet zowat de meest gestelde reisvraag zijn die ik de afgelopen weken kreeg. Ik laat dat wat van mijn goesting onderweg afhangen, maar volgbaar is mijn tocht sowieso (al was het maar om ongeruste familieleden gerust te stellen 😉). Van de verschillende foto-deel-platformen leek  Instagram mij het handigste, omdat de meeste van mijn kennissen zich daar al bevinden én omdat de foto's ook zonder account te bekijken zijn. Gewoon deze link af en toe openklikken! 

Inspiratie

Soortgelijke dromen?

Ik maakte mij lid van het Vlaams Compostelagenootschap. Ze organiseren infodagen en ontmoetingsmomenten waar je vragen kan stellen aan ervaren pelgrims. Via de ledenpagina van hun website zijn de gps-tracks van alle routes gratis te downloaden, en je kan ook de routeboekjes e.d. in hun webshop bestellen. Een lidmaatschap kost 32€ per gezin per jaar. Daarvoor krijg je ook de credencial en het stempelboekje, twee pelgrimsattributen die je nodig hebt om te mogen overnachten in pelgrimsherbergen en om in Santiago de oorkonde te kunnen krijgen.

De groepstocht La Romita - Assisi (230 km), georganiseerd door Tau, is een dubbeldikke aanrader voor wie op zoek is naar een staptocht vol groepssfeer, buitenleven en bezinning. Bagagetransport, route en accomodaties zijn allemaal geregeld, wat er een heerlijke zorgeloze tocht van maakt met stapgenoten van alle (18+)leeftijden. Tau organiseert ook gezinstochten met aangepast stapprogramma voor kleine beentjes. 

Een feesttenue voor mama

Het zou een dag met een meer dan gouden randje worden, dat stond al maanden vast.

De zendingsviering van mijn mama, waarin ze door de bisschop gezonden zou worden als parochie-assistente van onze regio. Haar pad was niet altijd een weg op rolletjes, maar nu kwam ze aan op een plaats die haar past als een jas. Toen ik mijn Leuven-studies begon, startte deze fysicus met een opleiding Godsdienstwetenschappen. Vorig jaar studeerde ze af, dit jaar brengt ze met de glimlach de lokale parochies dichter bij elkaar. Zo symbolisch als mijn afstuderen –na een niet altijd even makkelijke studieperiode– binnenkort zal zijn, zo belangrijk was deze dag voor haar.

Ze kreeg van de bisschop de witte albe die ze zal dragen bij alle kerkdiensten. Maar uiteraard draagt een mens daaronder niet niks: ik zag het als mijn missie om voor de outfit onder die albe te zorgen!

Mama is de grootste zachtheidsfan die ik ken, dus dat het de tencel van Lotte Martens zou worden, was snel beslist. Ik bestelde 2,5m uni dusk tencel en één pakketje Eye Candy Allium dusk shiny.

Het patroon voor de jurk is een medley van verschillende ideeën. Het bovenstukje is jurk 105 uit Knipmode mei 2013, de rok tekende ik er zelf onder. Voor de striklinten vond ik inspiratie bij deze jurk van Emma&Mona.

Het basisstuk van de twee striklinten kreeg ik net uit één Eye Candy lapje. De uiteinden van de lange linten zijn terug gewone tencel, maar doordat het dezelfde basisstof is zie je de naad nauwelijks.

Een job die haar past als een jas, dat vroeg ook om een jas die paste als een jas. Bij Lanalotta vond ik de perfecte stof: soepelvallend, zalig zacht en de kleur van haar jurk. Ik maakte de Julia long kimono, een gratis patroon van Fibre Mood.

Het was flink puzzelen (mijn grote naaigenot!) maar ik kreeg de volledige kimono uit 2 meter stof. Enkel de belegdelen moest ik daarvoor uit meerdere stukken knippen, maar dat ontdekte totnogtoe niemand ;-)

De korte Julia kimono heeft striklinten maar de lange niet. Het leek mij echter mooi om het lange silhouet toch wat te tailleren, dus voegde ik riemlusjes toe en een lint uit de stof van haar jurk. Dat doorstikte ik een vijftal keer met metallic koperen garen; zo vormt het lint de verbinding tussen de jurk en de kimono.

En wonder boven wonder: de handtas die ik haar enkele weken geleden cadeau deed, past er eveneens perfect bij.

Na de zendingsviering  vierden we feest, met veel mensen uit alle stappen van haar levenspad. We klonken op mijn lieve mama en iedereen feliciteerde ons met haar. Het zal een kleine beroepsmisvorming zijn, maar ik luisterde maar half; ik was volledig afgeleid door die prachtige stoffen die telkens in perfectie voorbij wapperden ;-) Beide stoffen vallen zo mooi en soepel dat ik niet anders kan dan glimlachen. 

Ik kreeg een speciale vermelding in het dankjewelboekje. “Eva, ontwerpster van van alles”. Mijn hart wordt nog warm als ik terugdenk aan hoe veel mijn inzet voor mijn lieve mama betekende.

Basisstof jurk: Tencel uni dusk – Lotte Martens (ik gebruikte 2,5m)

Accentstof jurk: Tencel allium dusk shiny – Eye Candy – Lotte Martens (ik gebruikte 1 Eye Candy pakketje)

Patroon jurk: zelfgetekend op basis van jurk 105 uit Knipmode bijlage mei 2013

Stof kimono: zijdeviscose van Editex gekocht bij Lanalotta (ik kreeg maat L net uit 2m)
Patroon kimono: Julia long maat L – Fibre Mood (hier gratis te downloaden)

*niets in deze post is gesponsord; als ik stoffen of patronen cadeau krijg, geef ik dat altijd duidelijk aan*

Clara cool

Het is nog niet gedaan met de Clara culottes: na de chique versie en de boho versie, nu de stoere versie!

Eigenlijk maakte ik deze voor mezelf, maar mijn taille-heup-ratio is niet wat hij volgens de matentabel moet zijn, dus schoof ik de broek door naar mijn blij verraste mama.

De stof is een vrij zware geweven jacquard die ik kocht bij PiekeWieke op de opening van het prachtige nieuwe Dubbel:punt. Stoffen, fournituren, workshops en drankjes onder één (stijlvol) dak, spijtig dat Wuustwezel zo ver ligt of ik zou er wekelijks binnenspringen.

Jacquard is altijd langs twee zijden bruikbaar. Voor het grootste deel van de broek gebruikte ik de wit-zwarte kant, onderaan de pijpen en aan de tailleband komt de zwart-witte kant piepen.

Voor de omslag veranderde ik niets aan het patroon, gewoon de lengte en zoomwaarde die het patroon voorschrijft, en dan nog enkele centimeters verder omhoog plooien. Zo is het eerder een kniebroek dan een echte culotte, maar voor deze stijl vind ik dat net tof.

Om het stoere effect nog te benadrukken, verving ik de striklinten dit keer door een tof koord van bij K-bas, dat ik ook bij Dubbel:punt kocht. De rafelende uiteindjes voorzag ik van een lapje leer.

De zware stof leek mij iets te dik voor de zakken, dus maakte ik die uit een dun linnen (restje van hier). Jammer dat ze een beetje openstaan bij het dragen –waarschijnlijk omdat de maat net ietsje te smal is voor mama– maar beter een tevreden moeder dan een ongedragen broek, nietwaar?

Ik vind dat hij haar heel tof staat!

Patroon broek: Clara culotte – WISJ – ik maakte maat M

Stof broek: Canvas jacquard schuin geweven lijnen – PiekeWieke – ik gebruikte 1m20

Truitje: Aymara outlet 

De kostuum-joggingbroek

Het begon met bewonderende blikken. Want wauw wat was de broek mooi, en wauw wat stond ze hem goed. 

En dan de vraag: zeg, is dat nu eigenlijk een kostuumbroek of een joggingbroek? 

Het antwoord van de drager luidde "allebei!" Deze broek heeft het uiterlijk van een kostuumbroek en het comfort van een joggingbroek.

Die broek, dat is de Owen uit de nieuwste editie van FibreMood. Volg je de maattabel en gebruik je joggingstof, dan is Owen een comfy trainingsbroek. Ik wilde er echter een chique broek van maken en ging dus (op basis van een soortgelijke broek uit zijn kast) voor een maatje kleiner dan de tabel voor Broer voorschreef.

Broer meet 2m02 dus verlengde ik duchtig, maar zelfs die 10 cm extra was maar nipt genoeg. Ik maakte dus een mini-zoompje en inhoud voor volgende keer dat er nog een centimeter of drie bij mag. Voor mannen van gemiddelde postuur lijkt de lengte mij perfect.

Tof aan de broek zijn de manier waarop de tailleband met tunnellint in elkaar zit, en de zijstrook waarin de zakken verstopt zijn. Die laatste geeft de broek een extra chique uiterlijk.

De stof is een scuba crèpe, heel rekbaar en comfortabel maar kostuumwaardig van uiterlijk en aanvoelen. Het voelt totaal niet aan als deze scuba: veel minder warm en zonder zichtbaar tussenmembraan, meer als een punta di roma met het uiterlijk van crèpe. 

Toen de broek af was, belandde het restje van de crèpe toevallig naast deze blauw-witte jersey. De lap lag bovenop mijn stoffenstapel te wachten op het ideale project nadat ik hem enkele weken geleden cadeau kreeg van een kotgenoot. 

De vorige Billie was zo'n succes dat ik het patroon gewoon recycleerde. Smalle lange Broer vindt weinig winkelshirts die hem passen en Billie is een toprecept.

De achterkant van de stof is bijna even mooi als de voorkant en wilde ik dus zeker ook tonen. Ik tekende een borstzakje en werkte de halsboord af met een biesje in de effen blauwe. Na lang twijfelen zette ik ook de mouwen er binnenstebuiten in, en met de omgeplooide zoomboordjes vind ik dat een tof effect. 

Het was een gewone zaterdagochtend, we zaten samen in de auto, toen ik hem vroeg of hij een nieuwe broek kon gebruiken. Hij zei ja, ik nam de gps-functie over en dirigeerde hem richting de dichtstbijzijnde stoffenwinkel. De volgende dag had hij een broek, en meteen ook maar een T-shirt erbij. En dat allemaal voor de ronde prijs van 32€. Een mond zou voor minder openvallen. 

Patroon broek: Owen - Fibre Mood editie 4 (ik maakte maat S en verlengde met 10 cm)

Stof broek: donkerblauwe scuba crèpe van De Stoffenstraat (ik gebruikte 1,5 m)

Patroon T-shirt: Billie van Zonen09 (ik maakte maat 52 S en verlengde met 5 cm)

Stof T-shirt: rekbare jacquard van Veritas, cadeau gekregen van een lieve kotgenoot (ik gebruikte 90 cm)

Model: Broer 

Regen en zonneschijn

Na enkele Belgische regenweken (= thesisweken) trok ik voor enkele dagen naar de Nederlandse zon. Die zon zag ik in de vorm van tulpenbollen, van warme stralen, van lieve vrienden die mij als een prinses-op-een-luchtbed ontvingen.

Mijn lieve Nederlandse vrienden zijn net zozeer met duurzaamheid bezig als ik. Ze knikten bewonderend toen ik vertelde dat de T-shirt-stof oeko-tex (ecologisch) is en de elastiek handgeprint in België. Daar wilden ze gerust even blogfoto’s van nemen! Dus ik presenteer u: een op-en-top Belgische outfit in een op-en-top Nederlands decor.

Op-en-top Belgisch, dat is:

- Twee Belgische patronen: de Odette top uit La Maison Victor mei-juni 2017 (hier ook gratis te downloaden) en de Clara culotte van WISJ.

- Een prachtige elastiek die ik eens cadeau kreeg bij een bestelling in de Lotte Martens webshop.

- De Neon Rain stof uit de nieuwste stoffencollectie van About Blue Fabrics. Springfruit is een vrolijke lentecollectie met vier french terry’s. Ik kreeg de stof cadeau om de nieuwe collectie mee te promoten. Ik had al lang niet meer met About Blue genaaid (mijn vorige creaties hier en hier) en ik was verbaasd over de zachtheid van de stof: zò fijn om te verwerken en te dragen!

- Waar het linnen vandaan komt weet ik eigenlijk niet. Ik kocht het bij de Belgische webshop Fabrik Unik die een mooi aanbod aan net-even-andere stoffen heeft. Eigenlijk was het een foutje, want ik had een andere stof verwacht bij het openmaken van het pakket. Ik stuurde een mailtje en kreeg meteen een superlief antwoord van Femke van Fabrik Unik. Alleen al daarom koop ik graag Belgisch.

Mijn eerste Clara was een all-in versie in chique Lotte Martens stof, nu ging ik voor de meer boho look. Inspiratie daarvoor vond ik bij het Franse merk Louise Misha dat mij vaak doet watertanden boven mijn instagram-schermpje. Ik gebruikte een gekreukt linnen en verving de tailleband door een elastiek: een ontzettend snel project dus! De pijpen zijn naar onderen toe iets versmald. 

De zelfkant van de stof vond ik te mooi om weg te gooien, dus ik knipte hem los en naaide hem als een lintje in de zijnaad. Zo wordt de zak bovendien een beetje verborgen, wat ik mooier vind, want ik hou niet van openstaande zijzakken. 

Nu schijnt de zon zo vol in mijn leven. Ik kan mij pijnloos uitstapjes permitteren. Ik heb vrienden die mij een slaapplaats presenteren. Ik kan hele dagen aan mijn thesis spenderen. Gezondheid is een geschenk, dat heb ik mogen leren. Net als genieten van wat wél lukt, ook al valt alles tegen. Want als je goed kijkt, vind je zelfs kleur in de regen.

Ik kijk naar de zonsondergang door het treinraam en ben zò dankbaar om die kleurenpracht elke dag weer te zien. Ik vraag me af hoe de mensen rondom mij mooiere dingen in hun telefoonscherm kunnen vinden. Zelfs als ik in de gietende regen naar buiten stap, herinner ik mezelf eraan hoe fijn het is om dit te mogen voelen.

Zon creëren is moeilijk, maar regen doen stralen, dat is een haalbare kaart! Sinds ik mij zelf aan de regenkant van het leven bevond, is kleur brengen mijn minimissie geworden. Thee met koekjes voor vrienden met verhalen, een wekelijkse succes-met-de-chemo-sms, onverwachte post voor wie moeilijks te wachten staat. Veel te klein in verhouding tot de schaduw die ze dragen, maar hopelijk een sprankeltje neon rain in het midden van een hoosbui.

Ik heb nog een ministukje Neon Rain over, genoeg voor  een haarband, een mutsje, een kindershirt, een knuffel, een kussensloop, een toilettas,… Ken jij iemand die wat vrolijkheid kan gebruiken in een regenperiode? Iemand, groot of klein, die het moeilijk heeft en waarvoor ik met dit restje iets kleins kan maken? Laat even een reactie achter, dan kies ik dit weekend een verhaal dat mij zodanig ontroert dat ik er wat zonneschijn voor wil naaien!

Stof top: Neon Rain - Spring fruit collection - About Blue fabrics (ik gebruikte 70 cm) *gekregen*

Patroon top: Odette T-shirt - La Maison Victor (ik maakte maat 34 en verlengde met 2 cm)

Stof broek: Stonewashed linen old rose - Fabrik Unik (ik kwam nét toe met 1m50)

Patroon broek: Clara culotte - WISJ (ik maakte maat M)

Elastiek: Mili Brown - Lotte Martens