topbar

dinsdag 25 juni 2019

Een zot plan: wandel eens 2500 km naar Spanje



"Kom op lijf, wij kunnen dit." Dat schreef ik vier jaar geleden aan de start van het academiejaar. In die woorden een aarzeling, alsof ik ze meer schreef om mezelf te overtuigen dan omdat ik ze werkelijk meende.

Nu schrijf ik het weer. Dit keer met volle overtuiging. 2500 km wandelen, van België tot Spanje? Zeker, wij kunnen dat. Mijn wilskracht en mijn conditie, mijn goesting en mijn twijfels, wij kunnen dat.


Van de Kempen naar Santiago de Compostela


Binnenkort zwier ik mijn proclamatiehoedje de lucht in. Een mijlpaal die ik toen onbereikbaar achtte. Maar een diploma en een carrière en al die toekomstdingen zijn zomaar weer mogelijk. En dus kijk ik vooruit. Maak ik plannen. Zotte plannen, soms. 

Meerdaagse trektochten deed ik al vaker. Vorige zomer bijvoorbeeld van Rome naar Assisi, een prachtige tocht en de eerste na mijn ziekte. Maar dat duurde twee weken. Dit worden 3,5 maanden. En dat was in groep. Nu ga ik alleen. 


Het idee

De tocht naar Santiago is een wens die al meer dan tien jaar in mijn achterhoofd woonde, sinds dit boek ooit onder mijn alleslezend tieneroog passeerde. Plots bedacht ik: dit is het moment. De wonderlijke leegte tussen studies en werkleven. Ik heb de tijd, ik ben gezond, ik ben nog even huishuur-/gezin-/verantwoordelijkheidsvrij. Het is nù dat ik het moet doen. En als er iets is wat ik de afgelopen jaren leerde, is het ten volle genieten van wat zich aandient, want vanzelfsprekendheid kan elk moment kantelen. 

Toch is het meer dan zomaar een avontuur. Een herwonnen toekomst vraagt ook om wat bezinning, en hoe kan dat beter dan urenlang stappend langs wegen die al honderden jaren dat doel dienen? Ik hoop te genieten van natuur en van onverwachte kleinigheden. Ik hoop na te denken en mezelf tegen te komen. Ik hoop slecht te slapen en het allemaal niet meer te zien zitten. Ik hoop om uiteindelijk aan te komen, al is dat niet eens mijn doel.


Het plan

Stappen, dat is het plan. Van bijna-aan-de-Nederlandse-grens-waar-ik-woon dwars door België, langs Averbode, Zoutleeuw, Geldenaken, Namen, Givet,... Dan in Frankrijk via Reims, Troyes, Vézelay en Limoges naar de Pyreneeën. Die over, en dan de Spaanse noordkust volgen tot ik bijna aan de westkust kom. In Santiago de Compostela, het hopelijke einddoel van mijn tocht. 


Een klein oproepje kan nooit kwaad: meelezers met huizen/vrienden/vakanties langs de route mogen zich altijd aanmelden! Toffe ontmoetingen of woonkamers-met-ruimte-voor-mijn-slaapmatje zijn heel welkom, stuur gerust een berichtje. Tegen het einde van de zomervakantie verwacht ik net Limoges gepasseerd te zijn.



De rugzak

Ik word tijdelijk een slak. (Niet in tempo, wel in huisje-op-mijn-rug). Alles wat ik voor 3,5 maand reizen nodig heb, draag ik zelf mee. Kleding, toiletgerief, routeboekjes, reserveschoenen, slaapzak en -matje... Voorlopig passen ze allemaal in mijn 24 liter rugzak, die -water en eten niet meegerekend- een kilo of zeven weegt. Eens zien of deze Zuinigheid Zelve het redt met drie T-shirts en dagelijkse wasjes 😊



Volgen?

"Ga je bloggen?" Dat moet zowat de meest gestelde reisvraag zijn die ik de afgelopen weken kreeg. Ik laat dat wat van mijn goesting onderweg afhangen, maar volgbaar is mijn tocht sowieso (al was het maar om ongeruste familieleden gerust te stellen 😉). Van de verschillende foto-deel-platformen leek  Instagram mij het handigste, omdat de meeste van mijn kennissen zich daar al bevinden én omdat de foto's ook zonder account te bekijken zijn. Gewoon deze link af en toe openklikken! 


Inspiratie

Soortgelijke dromen?

Ik maakte mij lid van het Vlaams Compostelagenootschap. Ze organiseren infodagen en ontmoetingsmomenten waar je vragen kan stellen aan ervaren pelgrims. Via de ledenpagina van hun website zijn de gps-tracks van alle routes gratis te downloaden, en je kan ook de routeboekjes e.d. in hun webshop bestellen. Een lidmaatschap kost 32€ per gezin per jaar. Daarvoor krijg je ook de credencial en het stempelboekje, twee pelgrimsattributen die je nodig hebt om te mogen overnachten in pelgrimsherbergen en om in Santiago de oorkonde te kunnen krijgen.

De groepstocht La Romita - Assisi (230 km), georganiseerd door Tau, is een dubbeldikke aanrader voor wie op zoek is naar een staptocht vol groepssfeer, buitenleven en bezinning. Bagagetransport, route en accomodaties zijn allemaal geregeld, wat er een heerlijke zorgeloze tocht van maakt met stapgenoten van alle (18+)leeftijden. Tau organiseert ook gezinstochten met aangepast stapprogramma voor kleine beentjes


vrijdag 7 juni 2019

Een feesttenue voor mama

Het zou een dag met een meer dan gouden randje worden, dat stond al maanden vast.


De zendingsviering van mijn mama, waarin ze door de bisschop gezonden zou worden als parochie-assistente van onze regio. Haar pad was niet altijd een weg op rolletjes, maar nu kwam ze aan op een plaats die haar past als een jas. Toen ik mijn Leuven-studies begon, startte deze fysicus met een opleiding Godsdienstwetenschappen. Vorig jaar studeerde ze af, dit jaar brengt ze met de glimlach de lokale parochies dichter bij elkaar. Zo symbolisch als mijn afstuderen –na een niet altijd even makkelijke studieperiode– binnenkort zal zijn, zo belangrijk was deze dag voor haar.


Ze kreeg van de bisschop de witte albe die ze zal dragen bij alle kerkdiensten. Maar uiteraard draagt een mens daaronder niet niks: ik zag het als mijn missie om voor de outfit onder die albe te zorgen!



Mama is de grootste zachtheidsfan die ik ken, dus dat het de tencel van Lotte Martens zou worden, was snel beslist. Ik bestelde 2,5m uni dusk tencel en één pakketje Eye Candy Allium dusk shiny.




Het patroon voor de jurk is een medley van verschillende ideeën. Het bovenstukje is jurk 105 uit Knipmode mei 2013, de rok tekende ik er zelf onder. Voor de striklinten vond ik inspiratie bij deze jurk van Emma&Mona.


Het basisstuk van de twee striklinten kreeg ik net uit één Eye Candy lapje. De uiteinden van de lange linten zijn terug gewone tencel, maar doordat het dezelfde basisstof is zie je de naad nauwelijks.


Een job die haar past als een jas, dat vroeg ook om een jas die paste als een jas. Bij Lanalotta vond ik de perfecte stof: soepelvallend, zalig zacht en de kleur van haar jurk. Ik maakte de Julia long kimono, een gratis patroon van Fibre Mood.


Het was flink puzzelen (mijn grote naaigenot!) maar ik kreeg de volledige kimono uit 2 meter stof. Enkel de belegdelen moest ik daarvoor uit meerdere stukken knippen, maar dat ontdekte totnogtoe niemand ;-)


De korte Julia kimono heeft striklinten maar de lange niet. Het leek mij echter mooi om het lange silhouet toch wat te tailleren, dus voegde ik riemlusjes toe en een lint uit de stof van haar jurk. Dat doorstikte ik een vijftal keer met metallic koperen garen; zo vormt het lint de verbinding tussen de jurk en de kimono.


En wonder boven wonder: de handtas die ik haar enkele weken geleden cadeau deed, past er eveneens perfect bij.


Na de zendingsviering  vierden we feest, met veel mensen uit alle stappen van haar levenspad. We klonken op mijn lieve mama en iedereen feliciteerde ons met haar. Het zal een kleine beroepsmisvorming zijn, maar ik luisterde maar half; ik was volledig afgeleid door die prachtige stoffen die telkens in perfectie voorbij wapperden ;-) Beide stoffen vallen zo mooi en soepel dat ik niet anders kan dan glimlachen. 


Ik kreeg een speciale vermelding in het dankjewelboekje. “Eva, ontwerpster van van alles”. Mijn hart wordt nog warm als ik terugdenk aan hoe veel mijn inzet voor mijn lieve mama betekende.


Basisstof jurk: Tencel uni dusk – Lotte Martens (ik gebruikte 2,5m)
Accentstof jurk: Tencel allium dusk shiny – Eye Candy – Lotte Martens (ik gebruikte 1 Eye Candy pakketje)
Patroon jurk: zelfgetekend op basis van jurk 105 uit Knipmode bijlage mei 2013
Stof kimono: zijdeviscose van Editex gekocht bij Lanalotta (ik kreeg maat L net uit 2m)
Patroon kimono: Julia long maat L – Fibre Mood (hier gratis te downloaden)

*niets in deze post is gesponsord; als ik stoffen of patronen cadeau krijg, geef ik dat altijd duidelijk aan*
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...