topbar

vrijdag 30 december 2016

Lichtpuntje

Het allermooiste kerstcadeau viel zomaar in de brievenbus, terwijl ik in Leuven van niets zat te weten. Papa haalde de post en geloofde zijn ogen niet. Een pakje van de Europees kampioen tienkamp. Zomaar. In zijn brievenbus. Zomaar handgeschreven aan zijn dochter. Nog meer handgeschreven was de inhoud van het pak. Een boek, met een persoonlijke boodschap. Voor mij. 


Terwijl ik dit schrijf kan ik het nog steeds niet geloven. Tienkamper Thomas Van der Plaetsen, die kanker overwon en opnieuw topsporter werd, die zo nuchter en tegelijk positief naar ziekzijn en het leven kijkt dat ik niet anders kan dan opkijken. Die tienkamper schreef een boek over zijn ziekte en zijn terugkomst op de piste. Die tienkamper las dit bericht en stuurde mij een boek op. (Nooit gedacht dat ik met zo'n verhaal ooit iets zou winnen!)


Soms pijnlijk herkenbaar, soms mijlen veraf. Over twijfels die iedere zieke wel heeft, maar die door de enorme intensiteit van die comeback extra worden uitvergroot. Er waren zinnen waar ik mij in herkende, die ik zelf ook had kunnen schrijven. Er waren zinnen die mij een nieuwe kijk gaven, zinnen die hoop gaven en zinnen waar ik het ronduit mee oneens was. Maar door het lezen voelde ik mij gesteund, bevestigd en tegelijk uitgedaagd om anders te denken. Ik onderlijnde, las, herlas en herdacht. En bij elke gedachte stroomde een diepe tevredenheid, een warmte, een hoop door mij heen. 


Tientallen keren beschreef ik mijn verhaal; voor dokters, vrienden, psychologen. Een cijfer op tien voor de pijn, een verslag van hoe ik mij voel. En hoe geluk dan voelt? Die vraag krijg ik nooit. Misschien dat ik daarom de wens voel om dat te vertellen. Om te beschrijven hoe ik ook geluk mijn lijf laat overnemen. Hoe het tintelt, hoe alles warm voelt, hoe ik zo veel mogelijk ledematen wil strekken om zo veel mogelijk moois te omvatten. Een blijdschap die mij voller vult dan de pijn ooit zal doen. Op die momenten voel ik: hij krijgt mij niet klein. 


Twee jaar geleden besefte ik niet dat zoveel miserie (en waarschijnlijk zelfs veel meer, maar laat dit voorlopig genoeg zijn) in één lichaam kon huizen. Het lijkt wel alsof met dat inzicht ook de andere kant van het spectrum groter wordt. Alsof evenredig met mijn pijndrempel ook mijn geluksvermogen verhoogt. Alsof ik nu pas ten volle voel en geniet.


Deze mooie boodschap. Een lief smsje. Onverwachte post. Vogeltjesgefluit bij het wakkerworden. Broer die zomaar met zelfgemaakte soep voor de deur staat. Iets gaan drinken met die goede vriend en je voor even -naast 'patiënt'- ook weer 'mens' voelen. Ik zweef van lichtpuntje naar lichtpuntje. En hoe diep de donkerte daartussen ook is, iets van dat licht blijft net lang genoeg in mij branden. Net lang genoeg om het volgende punt te bereiken op mijn onmetelijke ruimtereis.


Dankbaarheid is iets waar ik de afgelopen jaren in groeide, toen de vanzelfsprekendheid van mijn tienerleven wegviel en ik daardoor leerde om te appreciëren in plaats van te verwachten. Dankbaar ben ik, voor dit cadeau dat zoveel meer is dan een boek alleen. Voor zo veel mensen, dichtbij en verderaf, bekend en onbekend, die meeleven en mij telkens weer lichtpuntjes schenken.


Alle foto's zijn beelden van het boek. Alle gedachten zijn de mijne. Er is niets gesponsord of voorbedacht aan dit bericht (aan geen enkele post hier, trouwens), enkel mijn diepe blijdschap die zich een uitweg zocht in woorden. Meer berichten over mijn kijk op ziekzijn en het leven vind je hier.

zaterdag 24 december 2016

Feestdagen met Tulip en Lotte Martens (én kerstkorting!)

Toen we Tulip lanceerden, hadden Katrien en ik een luchtig zomerjurkje in ons hoofd. Helaas volgen de seizoenen een beurtrolsysteem en zijn luchtige zomerjurkjes momenteel niet hetgeen waar je dochterlief in hult. Maar kijk, Tulip in winterversie, dat kan dus ook!


Naaien staat hier al enkele weken onderaan de mogelijkheidslijst, met een lijf dat meer tegen- dan meewerkt. Maar back in October, op dat naaiweekend dat mij zoveel deugd deed, stikte ik drie Tulipjes in de prachtigste LotteMartens-stoffen.

Eentje voor Mona, Lottes jongste dochter, in een stof waar mijn hartje sneller van ging slaan. Tijdens het knippen had ik al spijt dat die prachtige vogels geen kussen voor mezelf zouden worden, dus wie weet koop ik wel nog een tweede paneel ;)

De stof is zo mooi en feestelijk van zichzelf dat ik weinig extra's toevoegde. Wat koperen paspel om de tulpdelen visueel te verbinden met het rokdeel, verder liet ik de intense kleuren van de stof spreken.

Dan eentje voor Suse, Mona's grote zus. Hier wel een 'specialleke': ik liet -op advies van half naaiweekend- één tulpdeel weg! Zo krijgt het wegvliegende vogeltje op het binnenpand alle aandacht en krijg je meteen een heel andere look.

Het laatste van het trio naaide ik voor Jutta, een vriendinnetje van Suse en Mona. Suse speelt stand-in-model, want Jutta was ziek toen we de foto's namen. Zij is iets kleiner en fijner dan Suse, vandaar dat de tulpdelen wat 'trekken' op de foto's. Heeft u hetzelfde probleem bij uw tulpje? Volgende keer gewoon een maatje groter kiezen!
 

De kritische lezer steigert nu op zijn paard, want ik maakte een fout. Tegen mijn eigen handleiding, jawel. Gezelligheid troef op naaiweekend, maar met al dat gebabbel schiet de precisie er soms wat bij in 😉 Gespiegelde tulpdelen dus, maar ach, welke zevenjarige trekt zich dat nu aan?

Ziet u ook al communie-outfits voor uw ogen dansen?

De bijpassende T-shirts en leggings werden genaaid door Veerle, een kennis van Lotte. (Ha, dacht u nu echt dat ik aan bandwerk zou doen?! 😂).

Elk van de jurkjes kreeg ik uit één paneel. Deze stoffen zijn iets dikker dan het patroon aanbeveelt, daarom stikte ik de zijnaden op een halve centimeter om wat bewegingsruimte te winnen. Voeren deed ik met een heel dun katoentje.


De fotoshoot was een beetje à l'improviste. Na schooltijd, met vermoeide meisjes en weinig licht. Gelukkig toverden de nieuwe jurkjes en schoenen wel een lach op hun gezicht.

Ook zin gekregen in feestdagenTulips? Met de code "TULIPPARTY" krijg je tot Nieuwjaar 10% korting op de Nederlandse én de Engelse versie van het patroon! Hophop, haast u naar de shop!

Blauw vogeltjesjurkje voor Mona
Patroon: Tulip dress in maat 122
Stof jurk: Buteo 038, Lotte Martens
Stof T-shirt en legging: Corax 02, Lotte Martens
Schoenen: veterschoentjes van Eli bij Hippe Schoentjes

Grijsgroen vogeltjesjurkje voor Suse
Patroon: Tulip dress in maat 134
Stof jurk: Buteo 019, Lotte Martens
Stof T-shirt en legging: Corax 05, Lotte Martens
Schoenen: gele ballerina's van Eli en gouden laarsjes van Angulus bij Hippe Schoentjes
Gele kniekousen: Condor bij Hippe Schoentjes, bedrukt door Lotte

Lichtroze bolletjesjurkje voor Jutta
Patroon: Tulip dress in maat 128
Stof jurk: Tur Tur 08, Lotte Martens
Stof T-shirt en legging: Corax 03, Lotte Martens
Schoentjes: bronzen ballerina's van Eli en donkerblauwe laarsjes van JFF bij Hippe Schoentjes
Lichtroze kniekousen: Collégien bij Hippe Schoentjes, bedrukt door Lotte

dinsdag 13 december 2016

Zo zeilt de optimist

“Ik begrijp niet hoe je het volhoudt. En hoe je zo positief blijft. 
Ik zou het niet kunnen, denk ik. 
Allé, je moet wel natuurlijk, wat zou je anders. Maar toch.” 

In het bingospel van gespreksopeners zou ik synoniemen van deze zin dagelijks kunnen inkleuren. (Samen met “Ca va?” “Ja ja, ca va” en “Het is de tijd van het jaar hé, ik ben ook altijd moe van die donkere dagen”. Was ik een bejaardentehuisbomma, ik zou dat spel hier nogal winnen!)

Mijn antwoord houdt meestal het midden tussen een glimlach en een knikje. Want eerlijk? Ik begrijp het zelf ook niet. Opstaan met pijn, dubbelgevouwen naar de wasbak schuifelen omdat rechtop gewoon niet lukt. Blij dat je de kraan hebt als houvast. Met de allergrootste moeite een halve boterham naar binnen duwen. Maar dan, als de pijnstiller zachtjes aan zijn werk begint, denken “hé wow, het is opgelost!”. De zon door het keukenraam en lap. Je zwichtte alweer. Mijn optimisme is sterker dan mezelf. Elke dag keihard met mijn gezicht tegen de muur. Elke ochtend weer hoopvol dat gisteren de laatste was.

En dus zeilt mijn gammele bootje verder op de golven van de storm die Het Leven heet. Met onverwoestbaar optimisme als een soort innerlijke poolster. Wie weet welke utopische eilanden er nog wachten. 


Foto genomen afgelopen zomer in Wissant, Nord-Pas-de-Calais.


Dit stukje kadert in de serie “Het Leven”, waarin ik in woorden probeer te vatten hoe ik leer leven met een totnogtoe ondefinieerbare ziekte. Pijn, misselijkheid en een allesoverheersende vermoeidheid zijn al 18 maanden mijn dagelijkse metgezellen, soms on- en soms opvallend maar altijd aanwezig. Voorlopers van dit stukje vind je hier, hier en hier.

zondag 23 oktober 2016

Bloggers for Life 2016

"Wegens groot succes herhaald" - een slogan die zeker van toepassing is op de Bloggers for Life-actie (mogelijks zelfs nog meer dan op de circusvoorstellingen waarin die slogan haar oorsprong vond). 

Een jaar geleden zetten 50 Vlaamse naaibloggers hun schouders onder een actie die boven zichzelf uitsteeg. De opzet was simpel: elk naaiden we een uniek stuk, waarvoor het Grote Publiek lotjes kon kopen. Per stuk één winnaar en heel wat centjes voor het goede doel. Geen van ons had durven dromen dat dat zoveel zou opbrengen voor het Berrefonds en Moeders voor Moeders.  

Dit jaar pakken we het nog grootser aan. Niet alleen zullen 40 blogsters opnieuw hun creaties veilen; dit jaar kunt u ook zelf meenaaien! Organisatoren Sarah en Annelies ontwierpen/digitaliseerden 4 patronen die iedereen die de vaardigheid "rechtdoor stikken" bezit, kan maken. Snelle eenvoudige projectjes waarmee u een kind heel erg blij kan maken: alle creaties worden verzameld en geschonken aan de afdeling kinderoncologie van het UZ Gent.

Kies voor een knuffeldoekje...


...een toilettas...

...een zorgenmonster...


Of wacht tot volgende week, wanneer het laatste patroon gelanceerd wordt!

Zin gekregen om mee te naaien? Bij Sarah vind je alle praktische info.

Geen naaiskills maar wel een liefde voor handgemaakt en uniek? Dan is de veiling er voor u! Vanaf 7 november stellen we 4 weken lang de veilingsitems aan u voor. Om mee te dingen voor een stuk kunt u lotjes kopen aan 2 €. Een mini-bijdrage in vergelijking met wat u kunt winnen, een grote bijdrage voor het goede doel dat Annelies u binnenkort voorstelt. Veel meer dan vorig jaar kozen we voor diversiteit: het aanbod aan tassen, jongenskleding, meisjeskleding, dameskleding en accessoires is zo uitgebreid en verschillend dat er voor ieder wat wils tussen zit!

Net als vorig jaar zal ik de pr-dame zijn. De Facebookpagina van Bloggers for Life werd nieuw leven in geblazen en telt al meer duimpjes dan ik real-life mensen ken. Het is daar dat u moet zijn voor alle laatste nieuwtjes en de links naar de veilingstukken! Ondergetekende zal u dagelijks voorzien van uw portie gesmaakte reclame en warme woorden. Die taak tempert het schuldgevoel dat toch ergens in mij woont. Vorig jaar kon u hier een hertenkleedje winnen, dit jaar helemaal niets. Ik zal niet meenaaien, want zoals de habituele lezer misschien al vermoedde correspondeert de blogstilte van de laatste weken met een ongewenst dieptepuntje op gezondheidsvlak. Maar facebooken kan ik vanuit mijn bed, en ik zal dat vol overgave doen!



We hopen van harte dat jullie Bloggers for Life opnieuw een warm welkom geven, door mee te naaien en mee te bieden, zodat de actie nog een groter succes wordt dan vorig jaar. Dankjewel alvast!

vrijdag 7 oktober 2016

Tulip international blogtour - dag 5

"Last but not least" is een gezegde dat zeker opgaat voor de allerlaatste Tulip-dag. Ik val in herhaling, maar ik kan het niet anders zeggen dan het is. Onnoemelijk trots ben ik, om hier weer drie prachtige jurkjes en tops te mogen tonen!

Sara (Made by Sara) maakte een Tulip top in maat 122 voor haar oudste dochter. De combinatie van het paars met haar gouden haren en van de lieflijke top met een stoere jegging maakt van deze post een echt plaatje. De Portugese winters worden nooit echt koud, dus met een skinny en een truitje is ze er al helemaal klaar voor! Meer foto's van haar top vind je hier.

De prijs voor schattigste Tulip uit de tour gaat zonder twijfel naar Jenya (While she was sleeping). Baby L doet mij denken aan de Anne Geddes-kindjes, zo midden in haar bloemenveld. De prijs voor schattigste foto van die schattigste Tulip geef ik aan de voorlaatste foto uit haar bericht, waar kleine L nog wankel aan het handje stapt maar zo een perfect zicht geeft op haar top. Lees zeker Jenya's bericht om te zien over welke foto ik het heb!

De allerlaatste is meteen ook de allerspeciaalste. Isa (Le LabO* d'Isa) lapte de handleiding helemaal aan haar laars - het feit dat ze enkel Frans spreekt zit daar misschien voor iets tussen - maar maakte zo een Tulip die ik zelf zou willen dragen. Ze gebruikte sweaterstof voor de tulpdelen en double gauze voor het lijfje, en voegde zelf ruffelmouwtjes toe. Gecombineerd met een longsleeve en broekkousen is kleine Lucie helemaal klaar voor de winter. Ik kan niet stoppen met kijken, wat vind ik deze prachtig! Klik snel door naar Isa's blog voor meer foto's van dit pareltje!

Et voila, dit waren de laatste Tulips uit de internationale tour! Dat brengt de Tulip-wereldkaart op 14 landen in 6 werelddelen. Niet slecht hé? Naaide u een Tulip in een land dat voor ons patroon nog onontgonnen terrein is? Laat het ons zeker weten zodat we de kaart kunnen aanvullen!


Tot slot nog even een overzicht van alle Tulips uit de tour, mét links voor het geval u er eentje gemist zou hebben!


En bent u op zoek naar nòg meer Tulip-inspiratie? Alle Tulips die tot nu toe geblogd werden, of op Instagram gedeeld werden met #tulipdressandtop, verzamelde ik voor jullie op dit Interestbord. Blijf vooral delen en taggen zodat wij kunnen genieten van jullie tulpenboeket!



Met de code HAPPYTULIP (in hoofdletters) krijgt u nog tot en met morgen 10% korting op het Engelstalige patroon. Engels- en Nederlandstalige versie hier te koop!

donderdag 6 oktober 2016

Tulip international blogtour - dag 4

Vandaag mag ik u opnieuw twee internationale blogautoriteiten voorstellen. De ene heeft een eigen patroonlijn, de andere mag zich trots Petit à Petit familielid noemen. Beiden hebben ze een groot aandeel in de vertaling van Tulip: ik kon me geen betere nalezers wensen!

Het snelste antwoord op mijn blogtourvraag kwam van Emi. Vrij vertaald: "Graag, heel graag, maar ik denk niet dat mijn blog groot of speciaal genoeg is daarvoor. Ik zou het dus zeker begrijpen als jullie liever een meer getalenteerde blogger kiezen." Euh, wat?! Emi stond bovenaan onze blogtour-wenslijst en ik ben ontzettend blij dat ze de Tulip-uitdaging toch aanging! Klik snel door naar haar blog en laat een lieve reactie na, want dat heeft ze verdiend.

Suz van Sewpony toont het tweede tulpje vandaag. Haar hoofd zit vol eigen ideeën die ze in patronen omzet (Miss Polly bijvoorbeeld vind ik een topper!), dus eerst zei ze nee op mijn blogtourvraag. Mijn hoofd werkt op dezelfde manier en kon dat volledig begrijpen. Groot was mijn blijdschap toen ik haar naam plots toch in de lijst zag verschijnen. Ze naaide een top in vrolijke kleurtjes en combineerde met een skinny jeans. De perfecte outfit voor een zonnige herfstdag, die kunt u hier zien!

Morgen kruip ik voor de laatste keer in mijn pen om Tulips en hun makers aan te prijzen. Ik zag de sneak peeks al en kan u vertellen: er staan weeral pareltjes op het menu!

BewarenBewarenBewarenBewaren

woensdag 5 oktober 2016

Tulip international blogtour - dag 3

Dag drie van de internationale Tuliptour, en ik mag u drie prachtige tulpjes voorstellen. Gisteren gingen we 100% internationaal, vandaag blijft de inspiratie iets dichter bij huis. Twee van de fotomodellen reken ik zelfs tot mijn kring van kleine vriendjes!

Janne, dochtertje van mevrouw Sisko by Mieke (tevens mevrouw K-bas), ontmoette ik vorig jaar toen we voor een groepswerk een dag in haar klasje kwamen observeren. Haar guitige glimlach stal meteen mijn hart, en zelfs met gipsarm raakt ze die glimlach niet kwijt! Mieke bewijst u dat de armopeningen van Tulip groot genoeg zijn voor de gevolgen van accidentjes (Heeft u een kleine wildebras? Preventief naaien kan nooit kwaad!), en ook dat dikkere stoffen voor de tulpdelen wél lukken als u het juist aanpakt. Voor een blogbericht vol handige tips: haast u naar Sisko by Mieke!

Liv, dochter van creatief superbrein Riet waarop ik hier al eens de loftrompet afstak, is het tweede blogvriendinnetje dat vanaf vandaag in een Tulip rondhuppelt. Als pedagoge in wording weet ik mij doorgaans met alle min-twaalfjarigen te amuseren, maar sommige kindjes hebben toch nét dat streepje voor ;-) Zanne en Liv plaatsten zich vanaf minuut 1 - terwijl hun mama zich nog aan het excuseren was over hun postkampdagvermoeidheid en de bijpassende sfeer aan tafel - in die categorie.  Livje in een Tulip top mét bijpassende short en kniekousen doet mij dus meteen glimlachen! 

Tenslotte steken we nog even de oceaan over voor een Russische dame in de USA (het moet hier toch een beetje internationaal blijven hé!). Olga van Coffee + Thread is al jaren één van mijn favoriete overzeese bloggers, niet in het minst om haar prachtige foto's. Ze tekent ook zelf patronen, en ik moet bekennen dat ik met lichte angst mijn mailtje met blogtouruitnodiging verstuurde. Maar Olga was zo lief dat die eerste twijfel snel verdween, en wat ben ik blij dat ik haar toch durfde te mailen! Kijk wat een geweldig artistiek Tulpje ze tevoorschijn toverde!

Geniet van de Tulipinspiratie van vandaag, en hou u klaar voor alweer een geweldig inspirerende dag morgen!

dinsdag 4 oktober 2016

Tulip international blog tour: dag 2

De Engelse Tulip begon haar reis rond de wereld betrekkelijk dichtbij. De eerste halte was meteen ook de dichtstbijzijnde grootstad gemeten vanaf mijn woonplaats. An presenteerde haar herfstige Tulip in het MAS, en het leek wel alsof die laatste speciaal daarvoor gebouwd was. Nadien nam Tulip een vlucht naar de USA, waar Masha haar bloemetjesversie in het klaverveld toonde. Vandaag gaat de reis verder naar Engeland en Israël! Twee landen waar ikzelf nog nooit kwam, dus het voelt extra speciaal om mijn patroonkindje daarheen te sturen.

In Engeland huppelt Maria's dochter in een prachtig ijsblauw Tulipje rond. Maria is Portugese maar woont in de UK en blogt al twee jaar op Fairies, Bubbles en Co. Ze koos voor Nani Iro, een keuze die in mijn ogen enkel tot succes kan leiden (Annick bewees dat ook al). Klik snel hier voor meer!

Ook in Jeruzalem doet de herfst langzaam haar intrede. Maarika probeerde de zomer nog even vast te houden met deze vrolijke bloemenprint, al is dochterlief met de kniekousjes en botjes al klaar voor frissere dagen! Een jaar geleden verhuisde Maarika met haar man en dochters van Duitsland naar Israël, maar op haar naaiblog blijft het even druk als voorheen. Klik snel door naar Liivi & Liivi voor meer foto's van dit prachtige meisje in haar knallende Tulip! 

Een Portugeesje in Engeland en een Duits meisje in Israël. Dat zijn alvast 4 landen om in te kleuren op de grote Tulip reiskaart, nietwaar?

7/10While she was sleeping ▲ Made by Sara ▲ Le labo d'Isa

En niet alleen ver van mijn stulpje worden Tulpjes genaaid. Toen ik daarjuist mijn blogfeed opende zag ik toevallig deze twee pareltjes, te mooi om niet te tonen!

An is een echte jongensmama, maar voor Kids On Tour mocht ze eens meisjesnaaien. Het maakt mij stiekem heel erg trots dat ze daarbij voor ons patroon koos! An verwende Dorothee's dochter Noortje met deze prachtige Tulip in een originele kleurencombinatie. I like!

Annick was één van onze patroontesters en haar knappe dochter Eloise een geweldig fotomodel tijdens de Tulip fotoshoot. Dat ze grote fan zijn van Tulip valt op als je door haar blog scrolt: na die eerste testversie maakte Annick nog drie Tulip jurkjes! Allemaal om ter mooist, al is deze misschien   mijn favoriet. Het uiltjespaneel van Bambiblauw is geknipt voor Tulip! Meer foto's van dit originele jurkje én kans om de stof te winnen bij MinnieMie.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...