Bloesems op een broek

**Een tutorial om deze broek ook te maken, vind je hier**

Oker, het was mijn kleur niet, dacht ik. Maar ja, dat dacht ik enkele jaren geleden ook van zero waste leven en intussen is mijn afvalgebruik vrijwel nul. Ofte: buiten je comfortzone vind je de mooiste dingen.

En dat LotteMartens'jes bij de allermooiste dingen op aarde horen, dat weet elke stoffenliefhebber.

Van stof-van-Lotte weet ik zeker dat hij duurzaam is. Ah ja, ik werkte er twee jaar lang en zag dus wekelijks hoe ecologische stof en inkt op waterbasis samen prachtstoffen worden (en hoe arbeidsintensief dat drukproces is). Do it now, heet haar nieuwe collectie: met een knipoog naar klimaatmarsen, maar vooral met een boodschap. Ondanks de kleine winstmarges kiest Lotte voor lokaal en duurzaam. Bij goedkope stoffen, getransporteerd uit lageloonlanden, is weinig vriendelijkheid voor mens en wereld te bespeuren. En ja, duur-zaam is ook duur-der, maar wie zegt dat een mens elk seizoen vijf nieuwe kledingstukken nodig heeft? Consuminderen, ik oefen mij erin. 

Naaien, dat blijf ik echter te graag doen om te minderen. Mijn eigen kast heeft niet veel meer nodig, gelukkig zijn er anderen die ik blij kan maken met mijn naaiplezier!  

Dit prachtige fotomodel (geeft u mij alstublieft even gelijk dat dat bijvoeglijk naamwoord op haar van toepassing is? Ze moet nog overtuigd worden.) heet Claire. 

Clara en Claire, dat is toch voorbestemd? Het patroon was niet op mijn lijf geschreven, maar duidelijk wel op het hare. 

En geloof het of niet: ik kreeg die hele broek uit 1 paneel! Hoekanda? Nieuw aan deze collectie is dat de panelen zowel op kinderhoogte (60 cm) als op dameshoogte (120 cm) komen. Eindelijk kon ik dus eens een broek in LotteMartens maken! Deze stof heet Florentes 022, oker met een gouden bloemenprint.

Voor de ene pijp gebruikte ik de printkant van de stof, voor de andere het effen deel. 

Uit het laatste restje print kreeg ik nog net een striklint. Dat plaatste ik aan de tegenovergestelde kant van de pijp-met-print, zo is het geheel mooi in evenwicht. 

Ik maakte maat S en paste niets aan.

Of toch wel: ik liet de zijnaad weg! Om de prachtige print zo weinig mogelijk te doorbreken knipte ik de broekspijpen in één deel. Dat vraagt een kleine aanpassing in de werkwijze, maar ik nam foto's zodat je gewoon deze tutorial moet volgen om deze broek na te maken. Dan wordt het echt één rechte stiklijn van prachtstof naar perfect resultaat!

Ons kot zet haar beste duurzaamheidsbeentje voor. We gingen samen betogen, koken wekelijks vegetarisch voor elkaar, halen boodschappen en afhaalmaaltijden met onze eigen potjes, en wonnen onlangs zelfs de eco challenge van de KU Leuven. Dat deze broek nu in de kleerkast van een kotgenoot hangt, dat leek wel voorbestemd. 

Ben jij van het duurzame type ? Of geen fan van oneerlijke arbeid? Of gewoon liefhebber van schoonheid? Eén adres: de Lotte Martens webshop! Ik droom nu al van eenzelfde culotte in deze stof: die dameshoogte-panelen, ik vind ze top!

Ik kreeg deze stof cadeau om de aankondiging van de nieuwe collectie te promoten. De verliefdheid is volledig oprecht: ik heb zo'n bewondering voor de manier waarop Lottes stoffen gemaakt worden en voor de werkdagen van 18 uur die ze maakt om zulke sprankeltjes eerlijke schoonheid op de wereld los te laten. Haar stoffen zijn niet goedkoop, dat weet ik ook (ik koop ze zelf ook regelmatig) maar ik weet wel hoe ze hun prijs keihard waard zijn. En ik blijf zo hard verliefd worden op elke nieuwe print!

Stof: Florentes 022 - adult versie (120cm hoog, 140cm breed) - Lotte Martens *gekregen*
Patroon: Clara culotte - WISJ - maat S. Aanpassing: pijpen uit 1 stuk, tutorial hier.
Model: kotgenoot Claire 

Vilt en holnieten

Het stormweekend liet zich opvolgen door een soortgelijk exemplaar, dus mama's feestoutfit wacht nog een extra week op foto's. Eerst dus een andere belofte: de tweede tienertas!

Opnieuw niet voor een tiener, wel voor een lieve tante (maar 'de tantetas', geef toe, dat zou een ontzettend onaantrekkelijke naam zijn voor die stoere tas én tante!). 

Grote fan ben ik van holnieten en van de volleren riemen van K-bas. Niet-zo'n-grote fan ben ik van versteviging of van slappe tassen. Dus koos ik voor een stevig vilt dat zelfs geen laagje plakkatoen vereiste om toch mooi recht te staan. 

Enkel in de bodem naaide ik een extra laag vilt zodat hij zeker stevig genoeg zou staan. De bruine bodemstof is een waxed cotton die ik kocht om ooit-eens een rugzak mee te naaien, maar waar ik niet af kon blijven omdat hij zo mooi bij het cognackleurige leder paste ;-)

Het patroon is een aangepaste versie van de tienertas van Jace did it. Ik gebruikte de afmetingen van het bodemdeel zoals het patroon ze voorschrijft, maar schuinde de tas een beetje uit naar boven toe (45 cm ipv 42 cm breedte) zodat hij meer een trapeziumvorm kreeg.

De tas kreeg een verzonken rits, die niet inbegrepen was in het patroon en mij als tassenleek serieus wat hersenbrekens bezorgde. Uiteindelijk maakte ik een constructie waarbij ik de rits stikte aan twee vilten stroken die over de breedte vastzitten onder een laag bias en aan de uiteinden omhoog komen. Dat kon omdat vilt niet rafelt aan de uiteinden, maar is niet meteen een aanrader als je enkel rechte stiksels wenst (tassenleken: excuus voor de ontzettend cryptische omschrijving)

Die holniet rechtsboven, daar hoort nog een verhaal bij. Ik klopte er eentje mis in, verwijderde die eenvoudig en schadeloos dankzij dit filmpje (lachsalvo op seconde 3, maar zijn techniek is wel effectief!), maar toen had ik dus een bronzen holniet tekort.

Een holnietennaaister is eigenlijk ook een beetje timmervrouw; naast een hamer behoort ook schuurpapier tot haar uitzet. Na enkele seconden schuren veranderde een zwarte holniet in quasi-brons. Als u met eenzelfde probleem zit: bij deze een lifehack die van pas kan komen!



De tas heeft twee hengsels van 75 cm die zowel als handvat  als als schouderriem kunnen dienen. De volleren riemen van K-bas zijn zo heerlijk in aanvoelen en geven het geheel meteen een professionele touch.

De persoonlijke touch, die bevindt zich aan de zijkant. Een houten sleutelhanger, gegraveerd door Broer, met een boompje dat ik tekende. Niet zomaar een boompje, maar de bloesemboom die symbool staat voor Moeke, haar mama en mijn oma. Toen Moeke vorige lente overleed, schilderde ik deze bloesemboom met waterverf op het doodsprentje. Sindsdien blijven bloesems ons geheime Moeketeken. 

Het boompje bengelt niet enkel aan deze tas, maar graveerden we meteen in tienvoud, zodat hij de sleutelbossen van alle familieleden siert. We wonen ver van elkaar, maar in Moekes bloesems zijn we elke dag verbonden. 

Patroon: tienertas, Jace did dit (gratis patroon). Aanpassingen: lichtjes uitgeschuind naar boven toe, toevoeging rits

Buitenstof: dikke grijze vilt – Hexagoon

Bodemstof: Oilskin cognac – De Stoffenkamer

Hengsels: volleren riem cognac 15 mm – K-bas

Voeringstof: ooit bij Hexagoon

Stormweer feestweer

Niet dat beide titelwoorden een oorzakelijk verband in zich dragen. Rukwinden die ongevallen en omgevallen bomen tot gevolg hebben, zijn bezwaarlijk feestelijk te noemen. Maar gisteren vierden wij feest én stormde het.

De feesteling in de schijnwerpers was mijn lieve mama. Voor haar naaide ik een maxi dress en een lange Julia kimono in de zachtste lichtste stoffen. Ze was een plaatje, die mama van mij. Alleen was de wind zo sterk dat haar zwierige outfit eerder een verwaaide vuilniszak leek op de buitenfoto's. Volgend weekend doen we fotoherkansing, en dus ziet u mijn outfit als eerste.

Ook licht verwaaide foto's, al is dat eerder aan de haren dan aan de outfit te zien. Voor mij geen lichte zwierstoffen maar stevige scuba boven een simpel zwart jurkje. Scuba is een fotografeer-aanrader in moeilijke weersomstandigheden, ik geef het maar mee.

Het patroon is hetzelfde als hier en hier, maar dat zou u vast niet zeggen. Mijn vorige versies waren immers lichte (tot zeer lichte) bloesjes in linnen, terwijl de scuba er meteen een warme trui van maakt. Scuba bestaat namelijk uit drie lagen: een dunne binnen- en buitenlaag met daartussen een membraan dat je lichaamstemperatuur aanneemt. Ook al draag ik korte mouwen, ook al staan er koude rukwinden, geen kippenvel bij mij!

In een eerste versie 'stond' het bloesje wat te wijd, doordat scuba qua soepelheid de tegenhanger van linnen is. Daarom legde ik plooitjes in de inzetstukken en voegde ik een boord toe om het geheel wat meer te tailleren (daarbij vakkundig geadviseerd door dit patroontekentalent).

De prachtig bedrukte stof is de Hendrickx scuba van Lotte Martens, waarvan ik twee panelen gebruikte. Het patroon bestaat uit slechts twee delen, en ik kreeg elk pand mooi uit één paneel. De tailleboord en de inzetstukken zijn geknipt uit een dunnere effen zwarte scuba.

Doordat het scuba is, hoefde ik de hals- en mouwranden zelfs niet af te werken. Ik stikte wel alle naden dubbel door om die dikke scuba zo plat mogelijk te krijgen in de naden.

Ik droeg het stuk al meermaals als bloesje op een hoge-taille-broek zoals deze en deze (en een derde die ik u binnenkort toon!). In mijn kast hing echter ook een zwart jurkje dat door zijn brede mouwinzet moeilijk te combineren was met standaard vestjes. De ingeving om dit bloesje boven het jurkje te dragen als 'trui' was een topper: een nieuwe combinatie gaat de kledinglijst in!

Patroon: top 29 - Burda 4/2019

Stof: Hendrickx scuba - Lotte Martens (vorig jaar gekregen als bedankingscadeautje, maar nog steeds te koop!)

Fotograaf: vriendin Liisa  

Tienertas voor niet-meer-tieners

Hallo!

Dit molletje piept voorzichtig uit haar gangenstelsel omhoog. Ergens tussen leven en nogmeerleven was de blog in winterslaap geraakt. Tot zij zei dat ze me hier miste, en dat was net genoeg motivatie om op het wekfluitje te blazen!

Het is van deze boekentas geleden dat hier nog een post onder het label ‘tas’ verscheen. Ik verkondigde het overal: “ik ben geen tassennaaister, en ik zal het ook nooit worden”.  Geef mij maar kleren: minder geduw en getrek met versteviging. Althans, dat dacht ik.

Wat was er dan nodig om mij van kamp te doen veranderen?  Een visioen? Een bliksemschicht? Een engel in een droom?

Niets van dat alles. Gewoon een hamer en een metalen pijpje. Ineens wil ik alleen nog maar dingen naaien waar ik holnieten in kan kloppen. Tassen dus!

Dit eerste exemplaar was een test. De eerste keer holnieten (en uiteraard had ik er maar net genoeg besteld zodat het meteen "voor echt" moest), de eerste keer volleren riemen. Qua patroon hield ik het dus simpel: de gratis handleiding voor de tienertas van Jace did it gidste mij stap voor stap door het maakproces.

Zo eenvoudig het patroon, zo chique de materialen. Met handgeprinte Lotte Martens ben je al-tijd zeker van een prachtstuk, en het kurkleer en de hengsels combineren er wonderwel mee. Stevig verliefd ben ik op die volleren riemen, trouwens. Zo zacht, zo soepel. 

Het enige wat ik een volgende keer zou veranderen, is de mate van versteviging. Ik gebruikte nu de voorgeschreven H640 maar vind de tas nog wat 'slapjes' staan (perfectionisten zagen vast al plooien op de foto's). Binnenkort torn ik de voering los en steek ik er een laagje Style-vil tussen. 

Oh, en het enige wat ik veranderde (klakkeloos handleidingen volgen, ik?) was de toevoeging van een buitenrits en van binnenzakjes.

De ritsen recycleerde ik uit moeders oude handtas die dringend aan vervanging toe was. Op een dag tijd was het scheurende exemplaar ingeruild voor deze!

Een tienertas voor een vijftiger. Ofte: een patroon voor alle leeftijden. 

De originaliteitsprijs win ik hier niet mee, want het is een schaamteloze kopie van deze parel. Maar de prijs voor beste dochter, mja, die lijkt me toch wel van toepassing. 

Een tweede versie ligt klaar en de holnietenvoorraad is on point, ik ben klaar voor meer tassengenaai!

Patroon: Tienertas - Jace did it! (gratis patroon)

Buitenstof: Dicentra navy - Lotte Martens - gekocht bij de Stoffenkamer

Bodemstof: kurkleer naturel met goud - gekocht bij K-bas

Voeringstof: pied de poule - overgekocht van Mieke

Ritsen: gerecycleerd uit een oude handtas

Hengels: volleren riem cognac 10 mm - gekocht bij K-bas

Holnieten brons 9mm - gekocht bij K-bas

Tasvoetjes brons - gekocht bij K-bas

Label: Nominette (gekregen)