topbar

vrijdag 30 augustus 2013

Mijlpalen en bandwerkperikelen

Afgelopen week trad ik zomaar de wereld der volwassenen binnen. Deze opmerkelijke mijlpaal ging gepaard met een prachtig feest waar ik me zelfs als dementerende negentigjarige nog momenten van zal herinneren. Een feest waar tonnen werk in kropen die het meer dan waard bleken. Een feest met massa's foto's - door verschillende fotografen - die eerst verzameld en geselecteerd dienen te worden, alvorens ik U laat meegenieten.

18 dus. De leeftijd waarop sterke drank en autorijden en het land verlaten zonder ouderlijke toestemming ineens toegelaten worden. Maar ook de leeftijd waarop alles wat altijd vanzelfsprekend leek kan kantelen. Ondergetekende wordt doordeweeks uithuizig en bijgevolg noodzakelijkerwijs zelfstandiger. Vriendinnen-sinds-de-kleuterklas zoeken studiegenot in een andere stad of nog veel verder.

Vriendin Lies, bijvoorbeeld, verruilt voor een jaar ons natte Belgenlandje voor het zonnige Frankrijk. Bij wijze van afscheid houdt ze een kleenexparty, en welk geschenkje past daar beter dan de alom bekende zakdoekdooshoes (hier de kers op de top van de piramide)? Hij lijkt mij alleszins ideaal ter opvanging van heimweetranen en slappelachsalvo's.

Vriendin Steffi koos een stad iets dichter bij huis, maar zet voor de zekerheid een soortgelijke doos op de vensterbank. Ze zocht naar wat opvrolijking van haar tranenopvanger en bestelde er meteen een pennenzakje bij. Ze koos uilen en bloemen van bij de Stoffenkamer.

Ten slotte trekt ook ondergetekende naar een nieuwe leefomgeving die danig met kleur gevuld dient te worden. Sinds ik in Amerika nog 3 yard reserve bestelde, durfde ik eindelijk te knippen in mijn prachtige Retro Rocket Rascals.


Augustus lijkt onafgesproken uitgeroepen tot bandwerkmaand in blogland. Net als mijn grote idolen zette ik mij afgelopen week aan een flinke stapel pennenzakken en zakdoekdooshoezen. Allereerst voor Lies en Steffi (en mezelve), daarnaast ook omdat zulks reservemateriaal altijd handig is bij plotselinge hoge cadeautjesnood.

Die nood bleek afgelopen week al danig voelbaar. Hoewel uit de pennenzakkenstapel enkel nog de donkerblauwe overblijft, zegt Eva vol overtuiging: genoeg gebandwerkt. Komende jarigen, U weze gewaarschuwd!

zaterdag 24 augustus 2013

Let's LousART

Ondergetekende stapt straks al op de trein (vandaar dit spoedbericht), om wat quality time met tante en neefje door te brengen alvorens haar waren uit te stallen. U bent morgen ongelooflijk welkom op Let's LousART. Ik ken iemand die u allerhartelijkst zal begroeten.

woensdag 21 augustus 2013

Een restje op een strand

Na de jumpsuit - waarvoor ik in mijn achteraf nodig gebleken voorzienigheid 2m70 kocht - bleef er nog een heel klein restje op de kniptafel liggen. Broer had het liefst meteen richting vuilbak gedirigeerd; de stof doet hem naar eigen zeggen denken aan de chocolademelkgevende uierbezitter uit de Milka-reclames. Maar deze Zus probeert de laatste tijd planeetbesparend te leven en vond weggooien dus geen optie. Dat beest is trouwens paars.

De dag voor vertrek naar de Griekse zon werd het restje een topje. Gewoon, een simpel haltermodel. Pretentieloos, want enkel bedoeld als verhullende beachwear bij verplaatsingen tussen hotel en strand. Een afstand die nog geen 500 meter bedroeg. Aangezien Kleine Zus zich meestal in de golven bevond, nam Vader voor één keer de fotografie op zich.

Qua stijl valt dit wel mee, vind ik. Alleszins voor een koe.

woensdag 7 augustus 2013

De Grote Reismaand

Met een vier maand lange vakantie in het vooruitzicht vulde ik op een winterse januaridag in gedachten mijn julimaand. Onder het motto "er is nog tijd genoeg voor thuisblijven" reserveerde ik meteen 40 dagen ter uitrusting en heroplading (slaat U eens de Bijbel open, en U merkt dat ik daar niet alleen in ben). Plannen werden gemaakt en koffers werden gepakt. De kriebels die eerder nog met moeite onderdrukt werden kregen eindelijk plaats om te zijn.

We begonnen simpel, om er wat in te komen, met een week kamp in Zoutleeuw. Gewoon gezelligheid met een hoop tof volk. Nadien was er net genoeg tijd voor een paar wasmachines, alvorens bus en boot mij naar Zweden ontvoerden. Zweden, dat land met de honderden meren, waar onze kano rustig door het water kliefde (toegegeven - af en toe was er iets minder poëtische armkracht voor nodig, maar ook dat gebeurde met plezier). Ik verloor mijn hart aan de rust en de schoonheid en de back-to-basics way of life. Voor mijn part mogen alle dagen bestaan uit opstaan - tent afbreken - ontbijten - inpakken - vertrekken - peddelen - aankomen op een onbewoond eiland - hout hakken - vuur maken - koken - eten - slapen. En dat tien dagen lang; pure harmonie.

Een luttele 2 dagen later trokken we op citytrip naar een metropool waar de Zweedse rust ver te zoeken leek. Paris, zoals hier reeds beschreven. Een combinatie van hittegolf en overdaad aan activiteiten zorgden ervoor dat hiervan weinig fotografisch bewijsmateriaal bestaat. Enkel de oneindig gefotografeerde Eiffeltoren ontsnapte niet aan mijn lens.

De laatste halte van de maand werd Griekenland. Een vierdaags bezoek aan Athene met haar Acropolis, gevolgd door een weekje uitblazen aan de Kretenzische kust.
Kuisploeg @ Acropolis
Havenstadje Chania
Samaria-kloof
Zonsondergang op het balkon

Die laatste zonsondergang luidde ook het einde van de Reismaand in. De batterijen zijn opgeladen en het hoofd zit alweer vol plannen voor de resterende vakantiedagen. Te beginnen met de 18e verjaardag, die binnen 2 weken groots gevierd dient te worden. Gevolgd door nog wat bandwerk, want zoals hier en hier reeds aangekondigd stelt Eva op zondag 25 augustus haar kraam nog eens op voor Let's LousART. Gentenaars en andere geïnteresseerden van harte welkom!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...