Herfstige tweeling

De avond is nog ver weg, maar de zon is al verdwenen. Bij buitenkomst dirigeren alle zenuwen in uw lijf u meteen weer naar binnen. U luistert niet en stapt flink de fiets op, want met haardvuurzitten raken die boodschappen ook niet gedaan. Bij terugkomst zijn uw vingers zodanig bevroren dat uw met moeite de sleutel in het slot krijgt. Dat is de periode waarop de moderne mens weemoedig zijn laptop openklapt en zijn avonden vult met vakantiefotoscrollen. Plaatjes waar de zon en de vrije tijd vanaf spatten. Ik hoef het u vast niet te vertellen.

Ergens tussen die hopen zomer vond ik een stapeltje ongepubliceerden. Te beginnen met een tweeling. Herfstige kleedjes in herfstige stofjes, ineen gezet voor Let's LousART en sindsdien in de marktjesdoos verdwenen, wachtend op een tijd waarin mijn weekends weer vrij genoeg zijn om een hele dag achter een kraam te zitten. Tenzij er intussen andere kandidaatjes opduiken ;-)

Tweemaal durf-het-zelvers, maar dan ietsje aangepast.

De 98/104 is een kleine kopie van dit kleedje. Het restje herten was nog juist groot genoeg voor het allerkleinste maatje. Ik tekende het basiskleedje in één stuk en voegde vanachter een frivoliteit toe. Voor maximaal draag- en aankleedcomfort is de achterkant in dikke tricot. 

♥ sleutelgatjes.

Grote zus is een vermiljoentje van twee jaar geleden dat bij aankomst iets stijver bleek dan het bedoelde project behoefde, maar perfect bleek voor A-lijntjes. De 110/116 kreeg een andere sluiting met knoopjes van hier. 

Zit u in een herfstdipje? Deze vrolijke schattigheid doet mij alleszins even glimlachen.