topbar

vrijdag 30 december 2016

Lichtpuntje

Het allermooiste kerstcadeau viel zomaar in de brievenbus, terwijl ik in Leuven van niets zat te weten. Papa haalde de post en geloofde zijn ogen niet. Een pakje van de Europees kampioen tienkamp. Zomaar. In zijn brievenbus. Zomaar handgeschreven aan zijn dochter. Nog meer handgeschreven was de inhoud van het pak. Een boek, met een persoonlijke boodschap. Voor mij. 


Terwijl ik dit schrijf kan ik het nog steeds niet geloven. Tienkamper Thomas Van der Plaetsen, die kanker overwon en opnieuw topsporter werd, die zo nuchter en tegelijk positief naar ziekzijn en het leven kijkt dat ik niet anders kan dan opkijken. Die tienkamper schreef een boek over zijn ziekte en zijn terugkomst op de piste. Die tienkamper las dit bericht en stuurde mij een boek op. (Nooit gedacht dat ik met zo'n verhaal ooit iets zou winnen!)


Soms pijnlijk herkenbaar, soms mijlen veraf. Over twijfels die iedere zieke wel heeft, maar die door de enorme intensiteit van die comeback extra worden uitvergroot. Er waren zinnen waar ik mij in herkende, die ik zelf ook had kunnen schrijven. Er waren zinnen die mij een nieuwe kijk gaven, zinnen die hoop gaven en zinnen waar ik het ronduit mee oneens was. Maar door het lezen voelde ik mij gesteund, bevestigd en tegelijk uitgedaagd om anders te denken. Ik onderlijnde, las, herlas en herdacht. En bij elke gedachte stroomde een diepe tevredenheid, een warmte, een hoop door mij heen. 


Tientallen keren beschreef ik mijn verhaal; voor dokters, vrienden, psychologen. Een cijfer op tien voor de pijn, een verslag van hoe ik mij voel. En hoe geluk dan voelt? Die vraag krijg ik nooit. Misschien dat ik daarom de wens voel om dat te vertellen. Om te beschrijven hoe ik ook geluk mijn lijf laat overnemen. Hoe het tintelt, hoe alles warm voelt, hoe ik zo veel mogelijk ledematen wil strekken om zo veel mogelijk moois te omvatten. Een blijdschap die mij voller vult dan de pijn ooit zal doen. Op die momenten voel ik: hij krijgt mij niet klein. 


Twee jaar geleden besefte ik niet dat zoveel miserie (en waarschijnlijk zelfs veel meer, maar laat dit voorlopig genoeg zijn) in één lichaam kon huizen. Het lijkt wel alsof met dat inzicht ook de andere kant van het spectrum groter wordt. Alsof evenredig met mijn pijndrempel ook mijn geluksvermogen verhoogt. Alsof ik nu pas ten volle voel en geniet.


Deze mooie boodschap. Een lief smsje. Onverwachte post. Vogeltjesgefluit bij het wakkerworden. Broer die zomaar met zelfgemaakte soep voor de deur staat. Iets gaan drinken met die goede vriend en je voor even -naast 'patiënt'- ook weer 'mens' voelen. Ik zweef van lichtpuntje naar lichtpuntje. En hoe diep de donkerte daartussen ook is, iets van dat licht blijft net lang genoeg in mij branden. Net lang genoeg om het volgende punt te bereiken op mijn onmetelijke ruimtereis.


Dankbaarheid is iets waar ik de afgelopen jaren in groeide, toen de vanzelfsprekendheid van mijn tienerleven wegviel en ik daardoor leerde om te appreciëren in plaats van te verwachten. Dankbaar ben ik, voor dit cadeau dat zoveel meer is dan een boek alleen. Voor zo veel mensen, dichtbij en verderaf, bekend en onbekend, die meeleven en mij telkens weer lichtpuntjes schenken.


Alle foto's zijn beelden van het boek. Alle gedachten zijn de mijne. Er is niets gesponsord of voorbedacht aan dit bericht (aan geen enkele post hier, trouwens), enkel mijn diepe blijdschap die zich een uitweg zocht in woorden. Meer berichten over mijn kijk op ziekzijn en het leven vind je hier.

34 opmerkingen:

  1. Wat een prachtig gebaar! En Eva, weet dat je ons inspireert. Met je naaisels, maar ook met je verhalen. Er zijn heel wat mensen met hun eigen demonen die veel aan je verhaal hebben, die het herkennen, zij het niet helemaal (ik wil verre van pretenderen dat ik voel wat jij voelt, ik hoop dat je snel uitsluitsel krijgt en er beterschap komt). Je gaat geluk helemaal herdefiniëren als je in het leven zaken toebedeeld krijgt die je dwingen om alles te gaan herbekijken. Het is leuk om te lezen dat die lichtpunten, hoe klein de gebaren erachter ook zijn, je even helemaal opknappen. Ik stuur je van hieruit een welgemeende OPKIKKER! Ik hoop dat mijn tekstje niet te stuntelig klinkt, maar het is met veel warmte geschreven!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Stuntelig, hoe kom je daar nu bij? Ik ben stiekem altijd blij met lange reacties en zeker met deze. Dankjewel voor je mooie woorden, de warmte is overgekomen!

      Verwijderen
  2. Kippenvel bij het lezen van je bericht! Wat een mooi en vooral hartverwarmend gebaar van Thomas!! R-E-S-P-E-C-T voor de moed en het doorzettingsvermogen van jullie beiden! X

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Topatleten zijn vechters. Gemotiveerd door en met de pijn ben ook jij een topsporter geworden! Ik heb onnoemelijk veel respect voor Thomas, Marc Herremans en alle mensen die blijven vechten. Jij hoort daar ook bij, misschien geen topsporter, maar een topvechter. Zoals Thomas het vuurtje in jou brandende houdt, zo zorg jij via deze blogpost ook voor anderen hun brandende vuurtjes! Dikke knuffel x

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wauw Lindsy, wat verwoord je dat mooi! Toevallig had ik vorige week ook het boek van Marc Herremans in mijn handen, misschien moet ik die boekenbon daar toch aan spenderen ;) Ik waan mij absoluut geen topsporter (bij Broer zie ik hoe dat toch afzien van een andere orde is) maar ik heb wel respect voor wat zij verwezenlijken. Topsport is sowieso al uitstijgen boven het menselijk lichaam, en als dat na dikke tegenslagen toch weer lukt vind ik dat bewonderenswaardig. Veel bewonderenswaardiger dan mijn kleine zorgen, maar daardoor wel ontzettend inspirerend!

      Verwijderen
  4. Wat lief gedaan. Zomaar omdat het mag. Niet verwacht maar zo gekoesterd. Ik hoop dat je er steun in vindt. Knuffeltje en hopelijk kan je de komende dagen een beetje genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zo mooi jij je onmacht kan omschrijven en het toch nog positief kan aanwenden ... dat maakt me even stil!
    WAW ...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Prachtig! Meer kan ik niet zeggen. Jawel: ik wens je veel mooie dagen en eindelijk een antwoord op al je vragen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoe kan je nu zo wijs zijn als je nog maar 21 bent?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wijs pretendeer ik allesbehalve te zijn (waarschijnlijk lach ik eens goed met mijn huidige zelf als ik 90 ben en het leven mij pas écht klappen uitdeelde), maar ik moet toegeven dat ziekzijn mij wel wijzer maakt. Veel tijd om na te denken en veel oningeloste verwachtingen, dat doet mij anders kijken naar het leven. Ook daar ben ik dankbaar voor, want als zorgeloze student had ik dit allemaal niet geleerd!

      Verwijderen
  8. Lieve Eva, wat fijn, zo'n zomaar cadeautje. Wat fijn dat het iets met je doet en je op de één of andere manier ook helpt. Wat fijn dat er zo'n warme mensen zijn. Een hele dikke knuffel, An x

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wauw, jij krijgt het toch steeds zo mooi op papier (scherm) gezet. Veel lichtpuntjes maken een mooie sterrenhemel. Net de donkerte om hen heen zorgt voor de intense schoonheid.
    Hoe zwak jij je ook voelt, dit bericht is zoooo krachtig.
    Dikke zoenen xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is mooi gezegd! Iets waar ik nog vaak aan ga denken. En zwak voel ik mij allesbehalve, alleen weet mijn lijf dat nog niet ;)

      Verwijderen
  10. Wauw Eva, telkens als ik je blog lees word ik weer getroffen door hoe mooi jij kunt schrijven. Het moet verschrikkelijk zijn om altijd pijn te hebben maar jij laat zelfs dat 'mooi' klinken. Ik hoop dat het nieuwe jaar voor jou veel goeds brengt, eindelijk een medisch lichtje in de duisternis en eindelijk een leven zonder pijn.
    Weet wel dat jij voor veel mensen net zo inspirerend bent als dat Thomas voor jou is. Hij verdient trouwens ook wel een pluim voor dit ontzettend lieve gebaar.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor de complimenten en voor de wensen! Wat hoop ik dat ze uitkomen ;-)

      Verwijderen
  11. Zo schoon, een fijn verhaal 'Het leven zoals het is...'. Het is altijd hartverwarmend om zo'n 'gewoon' verhaal te kunnen lezen. Moeten meer mensen doen, moeten meer mensen lezen!
    Fijn eindejaar en tot in 2017, groetjes Sofie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo had ik het geschreven, als een gewoon verhaal over gewone kleine gelukjes die tegen een andere achtergrond soms groot geluk worden. Ik ben blij dat jij dat erin las!

      Verwijderen
  12. Respect, onnoemelijk veel respect. ♡

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Lieve Eva, ik geniet altijd van jouw blogposts. De positieve energie overdondert mij telkens weer. Doe vooral verder zoals je bezig bent en hopelijk wil dat lijf binnenkort weer mee, want ik mis je creatieve naaisels. xxx, een fan van het eerste uur

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat fan-zijn werkt langs twee kanten :) Dankjewel voor je lieve én positieve woorden! Ik hou ervan om vrolijkheid te lezen :)

      Verwijderen
  14. Ik ben niet zo goed in van die dingen om de juiste woorden te zeggen en zeker niet zo mooi en allesomvattend zoals jij dat doet : Sterk !

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oh Eva, jij verdient dit als geen ander! Blijf hopen, blijf genieten, blijf geluk vinden in 2017!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Volgens mij moet jij in 2017 een boek schrijven, meid! Geen naaiboek, maar meer iets in de trant van 'Levenswijsheden van een student' want hoe goed dat jij het kan neerpennen...echt de moeite.

    Ik wens je alvast een creatief en vooral gezond nieuw jaar. Het is je van ganser harte gegund!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Levenswijsheden van een student, zou dat niet wat omgekeerde wereld zijn? ;-) Ik denk dat wijsheid komt met jaren en dat ik op dat vlak dus nog veel te leren heb, al helpt tegenslag wel om sneller te leren. Maar stiekem maakt het mij heel blij om te lezen dat jij hier graag leest. Dankjewel voor de mooie complimenten en wensen! En een boek, het is een kinderdroom, dus wie weet, ooit. Als ik wat ouder en wijzer ben ;-)

      Verwijderen
  17. Eva, lieve Eva, ik wens je duizenden lichtpuntjes dit jaar! xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  18. We kennen elkaar ondertussen goed genoeg om te hopen dat jij héél goed weet wat ik voor je wens. Ik ken geen mensen waar dat boek beter terecht had kunnen komen, eerlijk waar, hij heeft dat goed gedaan.
    Je bent zo'n mooi mens, van buiten én van binnen, ik ben blij dat ik af en toe stukje naast je mag meestappen op jouw pad ♥

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben zò blij dat jij van op afstand en tegelijk dichtbij meewandelt!

      Verwijderen
  19. Ik dacht net aan je. Hoop dat je de feestdagen goed doorkwam en dat het ondertussen iets beter gaat met je gezondheid. Dikke 😘 van mezelf en oona

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel! De feestdagen zijn met plezier overleefd (zij het grotendeels vanuit mijn bedje) en de lesvrije periode doet mij wel deugd. Je hoop kwam dus uit!

      Verwijderen
  20. Loop een beetje achter met blogs volgen. Met bewondering volg ik je blog, je creaties (echte wow momenten keer op keer) en je talent om te leven en dat leven te beschrijven. Niemand die zo'n cadeautje meer verdient! Maar vooral ook betere (lichamelijke) dagen 💛

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Jij slaagt er elke keer in om mij met je prachtige woorden helemaal sprakeloos te maken ...

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Lieve Eva, dit bericht las ik al eerder, en het ging recht naar m'n hart. Wat schrijf jij prachtige dingen... Jij staat zo mooi in het leven, zo echt... Ik bewonder dat zo! Appreciëren in plaats van verwachten, dat is er eentje die ik meeneem. Je andere woorden ook, dit is er eentje om opnieuw te komen lezen, telkens weer. Jij hebt zoveel kracht in jou! Dat alleen is al een inspiratie! Schoon mens zijt gij! En Thomas Vanderplaetsen duidelijk ook, wat een mooi gebaar. Toen we in België waren, hoorde ik op radio 1 een interview met hem, en daar was ik ook danig van onder de indruk. Ik heb zelfs zijn playlist terug opgezocht, dat was ook echt een inspiratie... Ik blijf jou toewensen dat het beter mag gaan. Fysiek dan vooral. Al kan ik me voorstellen dat je je niet altijd even krachtig en gelukkig voelt... Ik wens je in elk geval alle moois van de wereld toe, en blijf vooral altijd jezelf, een licht voor anderen op zoveel manieren! XXX

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...