Eén.

Een verjaardag, zowaar. Hier zette ik voorzichtig mijn allereerste stapjes in een nieuwe wereld, klaar om te ontdekken en te verdwalen na maanden van zijlijnkijken. En het bevalt. Meer en meer. Blogland wordt bewoond door hopen toffe mensen, en ja, u mag zich aangesproken voelen.

Enkele mijlpalen verder vier ik feest. De titels 'volleerd' en 'helemaal thuis' zullen voor een volgende verjaardag zijn, maar dat 'groentje' mag er in ieder geval al af. Omdat cadeautjes bij feest horen als wielen bij een auto deed ik mezelf een schenking. Het allereerste bedrag op mijn pasgeopende rekening werd omgezet in dollars en naar de andere kant van de aardbol verzonden. De papa werd enthousiast begroet na thuiskomst van zijn zakenreis, temeer omdat de rode valies in zijn gezelschap een dik pakket herbergde. 18 yard van het mooiste materiaal op onze blauwe planeer. In de mooiste kleuren en printjes. Komende zomer hoef ik niet meer van stoftekort te piepen.

Feest is het straks ook bij Joentje. U weet wel, de winnares van de give-away die al een maand geleden afliep. Door acuut tijdgebrek en een lang aanslepend tekort aan blauwe 122's bij de hofleverancier zal de postbode pas morgen haar pakketje de grens over sturen.

Na het flocken van nog maar eens een 6 bleven in het bolletjespotje nog enkele eenzaten over. Zoals reeds aangehaald zijn feestjes reden voor cadeaus. Marie werd 10 en Eva realiseerde deze pin in meisjesvariant, op een T-shirt in de achteraf gebleken lievelingskleur.

Het betreft dus wel degelijk een bellenblazertje, geen Pinokkio met uitgerekte wijsvinger :-)