Het Hertenkleed

Geniale ideeën krijgt men op de vreemdste plaatsen. Ga de Geschiedenis der Uitvindingen eens na en u zult versteld staan, echt. Denk aan de telefoon (in de klas), het vliegtuig (liggend in het gras) en  de Wet van Archimedes (in bad).

Ondergetekende is extreem vatbaar voor zulke ideeën tijdens toneelvoorstellingen. Al die creativiteit op één podium, daarvan gaat het raderwerk in overdrive. Zo ook op die 23e oktober. We keken naar Hebzucht, de papa en ik. Een voorstelling over de crisis die zelfs mij, als financiële nitwit die nooit verder op de thematiek inging dan het vullen van een spaarpotje, wist te bekoren. Ik hoef U niet te vertellen dat het met dat acteerwerk wel snor zat. En misschien beter ook niet dat vanop de stoelen linksachter en voor mij een licht geronk opsteeg. Cultuurbarbaren, tss.

Nu, tijdens die voorstelling bedacht ik een kleed. A-lijn, met een Peter Pan-kraagje, een rugsluiting in sleutelgatvorm, vanvoor een dierenprint en langsachter rekbaar. Het nadeel van zulke zelfbedachte projecten is het ontbreken van een kant-en-klaar patroon. Bij geluk riep het stuk op tot simpelheid en kon ik gewoon hier en daar wat patroondelen kopiëren. Borstneepjes uit een Knipmode, halsuitsnijding naar dit kleedje (maar dan minder diep), kraagje geïnspireerd op dit hier, en al de rest zelfgetekend. Bij geluk (2) kwam luttele dagen erna in de collectie van Bambiblauw een hertenstof die wel gemaakt leek voor dit project. Ik klikte het snel in mijn winkelmandje, vrezend dat heel Vlaanderen hetzelfde plan had en de herten op 1 2 3 uitverkocht zouden zijn. Ik kreeg niet geheel ongelijk: hier, hier en hier ziet u ook prachtige varianten. En intussen inderdaad uitverkocht.

Kleine zus werd, nog in pyjama, naar buiten getroond om het kleed vast te leggen in de enige zonnestralen die U deze kerstvakantie kon spotten. En die op het einde van de fotoshoot ook netjes terug achter het wolkendek verdwenen.

De gehele familie, bijeengekomen om de komst van de Goedheiligman af te wachten, vond die stof maar niks. Diezelfde familie, bijeengekomen om de komst van kindeke Jezus te vieren, vond het afgewerkte kleed prachtig.

Ikzelf ook, eigenlijk. Eenvoud en schoonheid hand in hand. Vooral dan dat sleutelgatje, *smelt*

Ik probeerde iets met haar en veel speldjes, en kocht geweldig passende oorbelletjes op de homesale van Lellehbelleh en Koljees. Toen was ik klaar. Voor Kerstmis. Voor nieuwjaar. En voor alle dagen van mijn leven, amen.

Om dus te zeggen dat toneelvoorstellingen hun geld meer dan waard zijn. Te denken dat men daar eigenlijk zit voor zijn ontspanning.