De ballerina-prinses

Vorige week zou ik u een sprookje vertellen. Vandaag toon ik u een meisje dat zo uit een sprookje lijkt weggewandeld.

Er kwamen geen kikkers aan te pas. Twee cirkelrokken en een rimpelrok, meer is er niet nodig om meisjesogen te doen fonkelen, om een zevenjarige tegelijk in een ballerina én een prinses te veranderen.

De tule-horrorverhalen ten spijt ging het maakproces als vanzelf. De hofnaaister nam niet eens de moeite om haar boventransportvoet of microtexnaald te installeren. Op twee uurtjes was het klusje geklaard. De prinses oefende intussen haar kus-skills.

Hoe dat dan ging? Ik kocht twee soorten tule, 'harde tule' die zorgt voor volume, en 'zachte tule' die het prinsessengevoel geeft. Het verschil tussen beide is heel duidelijk: de harde is grover en voelt eerder plastiekachtig aan. Daaruit knipte ik een cirkelrok, de zachte tule rimpelde ik erboven. Tailleband en voering-cirkelrok uit witte katoen, elastiek, en klaar!

Zet u schrap, prinsen overal ten lande, deze schoonheid is klaar om veroverd te worden! (en wees verheugd, want ze deelt gratis knuffels uit vandaag.)

De Gouden Vogel(s)

Ik had een sprookje klaar voor jullie. Eentje met koningen en prinsen en sprekende vossen. Eentje waarin de jongste zoon -de underdog- plots de held van de dag blijkt te zijn. Eentje met een gouden vogel en met "lang en gelukkig". Maar toen ik op 'publiceer' wilde klikken, veranderde ons land in een on-sprookje. Voor sommigen nooit meer lang en gelukkig. Voor velen rond mij een geval van toevallig geluk: hoe treinvertraging of metrowagonkeuze beslissend kunnen zijn voor het zijden draadje dat leven heet.

Ineens leek een sprookje mij niet meer gepast. Ik brandde een kaarsje op de vensterbank en fluisterde mooie woorden naar de hemel. Naar mijn grootva die daar een week eerder al ging wonen, naar al wie stille tranen weent, naar ieder die het voelen wilde. 

Geen sprookje dus, maar wel een verhaal. Want mijn creaties komen steeds met woorden die al opborrelen tijdens het naaien of daarvoor. Dit bloesje begon met een tocht naar het station. Wekelijks wandelden we voorbij een prachtige blazer in een etalage. "En dat we hem zouden kopen, moesten we veel geld hebben". Maar toen liepen de solden op hun einde en was grote rijkdom geen vereiste meer. Zo werd ik de eigenaar van dit prachtige vestje.

Zwart met gouden kraag, dat vroeg om een zwart met gouden bloesje eronder. Ik kocht een metertje van de zijdezachte vogels bij de Stoffenkamer (intussen al lang uitverkocht) en ging voor assorti!

Het merendeel van de bloglandbewoners begon al optimistisch aan de zomercollectie. Ook ik lonk naar lente, maar zo lang de ochtendvorst mijn vensterbank wit kleurt, blijf ik winternaaien. Nog even geen pastekleurtjes of korte mouwen hier, al probeerde ik met mijn foto-attributen toch een beetje lentegevoel op te roepen.

Ik koos een bloesjespatroon uit Knipmode en bereidde mij voor op een eenvoudig naaipad. Maar wat een snel projectje moest worden, was enkel de naam fiasco waardig. Het paste niet (en jawel, ik had mezelf wél opgemeten) en de gekozen kraagstof bleek eerder kitscherig dan stijlvol. Ik haalde alles weer los en tekende zelf een soortgelijk bloesjespatroon. Met borstnepen en taillenepen zoals het origineel, maar dit keer op de juiste plaats. Het oorspronkelijke gouden kraagje verving ik door een zwart exemplaar met gouden paspel.

Ik tekende er lange mouwen bij, onderaan gerimpeld en afgewerkt met elastische biais. Hiervoor koos ik een elastische en lichtjes doorschijnende lycra.

Mijn patroon kan nog wat verfijning gebruiken, dus verwacht u binnenkort aan enkele lenteversies. (en ook aan deze tutorial, er wordt aan gewerkt!)

Ik ben ontzettend blij met hoe dit van een mislukking in een prachtig bloesje veranderde. Als dat toch geen sprookje is.

Vogelstof: Atori Black - Echino - @ De Stoffenkamer
Stof mouwen: Pauli
Patroon: zelfgetekende naar model 22 - Knipmode juni 2012
Fotograaf: Zus

Susanne

De outfit die mij een recordaantal bezoekers én een gigantisch prijzenpakket opleverde, werd in verhouding tot het aantal complimenten nog betrekkelijk weinig gedragen. De enige reden die zelfgemaaksels in de kast houdt is "gebrek aan bijpassende stukken". Zoals daar zijn: kousen, effen T-shirts, broeken, truitjes. Die basics die te saai zijn om zelf te maken ('uitdaging' is een essentiële voorwaarde om op mijn naaitafel te belanden) en vaak moeilijk te vinden in het winkelaanbod ('veeleisend' is een kenmerk dat mijn naasten mij vaak toeschrijven). De korte mouwen van mijn Louisa-Lotta-Ileana-jurk gaven wat weinig winterwarmte, en hét truitje voor erbij was nog niet gevonden. Tot mevrouw Compagnie M een geheime testersoproep lanceerde voor Susanne, een cardiganpatroon!

De grote troeven van Susanne zijn haar zakken en haar snelheid. Op enkele uurtjes - knippen incluis - zit het geheel in elkaar*. 

*Noot: die "op enkele uurtjes" geldt niet als je beslist om alle zomen met de hand te naaien. Zeker niet nadat je ze eerst allemaal met de tweelingnaald stikte en dat toch niet-je-dat bleek. Die "op enkele uurtjes" geldt ook niet als je door te veel getetter elke naad minstens een keer tornen moet. U weze gewaarschuwd.

Ik viste de lap grijs-met-gouden-spikkels gebreide tricot, gekocht op de Strass-verkoop vorig jaar, uit mijn voorraad en koos voor de versie met gedubbeld voorpand en lichtgouden paspel die ik cadeau kreeg van Marte. Ook het beleg werkte ik daarmee af, met prachtig resultaat. Voor het eerst werd ik verliefd op een belegje.



Wat mij, de dame van 1m84, vaak stoort bij winkelcardigans, is hun lengte. Een lange trui met daaronder nog enkele centimeters jurk, erg stijlvol is het niet. Daarom verlengde ik het patroon zodanig dat de zoom net overeen zou komen met die van mijn kleedje. Daarvoor knipte ik voor- en achterpand door aan de taille en voegde 12 cm toe. Kilometers te lang voor haar (getest op de naaiavond), perfect voor mij!

Niet alleen past de cardigan van kleuren perfect bij de jurk. Het mooiste vind ik de zaklijn met paspel, die onverwacht perfect overeenstemt met de zaklijn van mijn kleedje.

Intussen wordt een versie 2 ook veelvuldig gedragen. Niet door mij, maar door mijn mamalief. Het tegenovergestelde van de assorti- en twinning versies die al passeerden: onze kleurvoorkeuren liggen zo mijlenver uiteen dat ik u de hoofdpijn van beide op één foto bespaar. Die zwartrode Susanne is voor een volgend bericht!

Het patroon van de Susanne cardigan voor kids, tieners en dames is vanaf nu hier te koop. Met de code SUSANNE10 krijg je 10% korting tot 20 maart.

Stof: glitterbreisel - stockverkoop Strass

Elastische paspel: gekregen van Marte

Patroon: Susanne cardigan - Compagnie M. - maat 36

Fotograaf: Zus 
Locatie: kasteel van Neerijse

Sister twinning

Je hebt voorstanders en je hebt tegenstanders. Moeders die hun kroost steeds bijpassend kleden of zelfs hun eigen outfit afstemmen op die van kindlief, en moeders die er dagelijks op letten dat alle gezinsleden in verschillende kleuren gekleed zijn. Ik zou mezelf tot de tussencategorie rekenen. Geen grote fan van twinning, maar zo af en toe assorti vind ik wel fijn.

Je hebt dames met een schoenenverslaving of een kast vol handtassen. Geef je Zus carte blanche op shoppingtocht, dan kom je met tien truien thuis. Dat haar verjaardagscadeau een trui zou worden, stond dus snel vast. Het patroon tekende ik zelf aan de hand van de Aymara-trui die de Sint mij bracht en waar zusterlief zo nu en dan een jaloerse blik op werpt. Een simpel model: een vierkant voorpand met mouwen en boordjes, meer is dat niet. Maar comfortabel en lichtjes oversized, net waar Zus van houdt.

De gestreepte sweaterstof kocht ik een hele tijd geleden over van haar, toen al met Zus in gedachten. Bij het knippen viel mij op dat ik exact de helft van de lap gebruikte. Een ideaal excuus voor een tweede exemplaar! Er bleef -zoals steeds bij deze gierige naaister- geen centimetertje streepstof meer over. Voor de heupboorden was het nipt, dus daar geen doorlopende strepen.

Een simpel model, een simpele stof. Dat vroeg om wat extra vrolijkheid! De meerderheid van de Vlaamse tieners loopt rond in truien met quotes, dus letters zouden het worden. Ik koos voor ons beiden een bijpassende spreuk en knipte geduldig alle letters (ambachtelijk handwerk, jawel).

"She leaves a little sparkle wherever she goes". Helemaal van toepassing op Zus, die het bijzondere talent bezit om elk gezelschap op te vrolijken. Om de "sparkle" wat extra sparkle te geven, knipte ik dat woord uit glitterflexfolie. 

Voor mezelf koos ik een quote uit de videoclip die elke emotie in vrolijkheid kan ombuigen. "Never fully dressed without a smile", een wijsheid van Annie die ik zo veel mogelijk tracht toe te passen.   Met een beetje verbeelding ziet uit in de laatste twee letters van het glitterwoord een knipoogsmiley.

Het was absoluut geen foto-weer, die zondag waarop we bibberend in onze zomertruien naar buiten trokken, maar samen deden we de zon schijnen!

Een ander kleur halsboord, een ander kleur flock. Gelijkend maar toch niet hetzelfde. Helemaal zoals wij als zusjes ook zijn. Gelijkend, verschillend maar toch prachtig samen. Wat zie ik ze graag, die kleine zus van mij. Met haar vrolijke lach en haar vele vriendinnen. Haar spontaneïteit en durf, haar lieve bezorgdheid. Hou dat maar je hele leven vast, lieve zus. Want overal waar je komt laat jij ogen glinsteren!



Stof: gestreepte sweaterstof, overgekocht van haar
Patroon: zelfgetekend op basis van een Aymara-trui
Flock- en flexfolie: Hexagoon Leuven
Fotograaf: Broer

Harley in vermomming

Komt u op een willekeurige vrije dag ons huis binnengewandeld, dan is de kans groot dat u boven de naaimachines hoort ratelen. Loopt u de trap op en de naaikamer binnen, dan is de kans groot dat u ondergetekende in weinig zedige outfit (lees: ondergoed/legging en T-shirtje) achter haar machines ziet zitten. Want patroontekenen zonder theoretische achtergrond vereist vooral heel veel passen en aanpassen. Activiteiten die sneller gaan wanneer niet na elke naad een volledige omkleedbeurt volbracht moet worden. Ik krijg vaak de vraag naar het "geheim" achter mijn kinderpatronen op damesmaat, ziehier de enige tip die ik kan meegeven: proberen, experimenteren, en vooral veel passen.

Het gaat zelfs zo ver dat ik elk genaaid kledingstuk even rond mijn lijf drapeer voor het de laatste afwerking krijgt en richting bestemmeling vertrekt. Oòk Liv's kleedjes, jawel. Toen ik de trui van Jan over mijn hoofd trok, overviel mij een voorbarige heimwee. Twee dagen lang liep ik rond in de zachtste trui op aarde, lichtjes triest door het vooruitzicht op de overhandiging aan mijn allerbeste vriend. Gelukkig bleef er een half metertje over om mezelf mee te verwennen!

Ik vertrok van het patroon van de Harley Top, stikte hem provisoir ineen, paste, en concludeerde dat Harley -hoewel de naam het tegendeel doet vermoeden- best wat meer pit kon gebruiken. Op de rug stikte ik een klein ritsje met daarachter een lapje vogeltjeskatoen.

Beide schouders kregen een koperkleurig accent met biais (dat idee zag ik hier). Ook op de heupboord stikte ik een stukje om de naad te verbergen.

Mijn recent gegroeide liefde voor asymmetrie liet ik los op het voorpand. Ik vouwde, speldde, paste en probeerde tot het geheel een vorm naar mijn goesting had. De halslijn benadert nog het meest de vorm van een zenuwspiraal, daarom voegde ik voor de grap ook echt een lusje toe.

Het geheel werkte ik binnenin af met een beleg, dat ik met enkele steekjes vaststikte om te voorkomen dat het omhoog zou wippen. Het achterpand kreeg geen beleg, maar een boordje in de achterkant van de stof, dat voorbij de schouders verdwijnt in het beleg.

"Oh maar dat is geen handtas hoor, dat is een cameratas", zo wist de winkeldame mij te vertellen. En of ik een hobbyfotograaf was? Dat mijn toestel enkele onethische gedaanteveranderingen zou moeten doorstaan om in het ding te passen vertelde ik haar niet. Ik mompelde iets van "jaja", deed mezelf een proficiat-met-de-geslaagde-examens-cadeautje en stop nu lekker eigenwijs mijn portemonnee in een  leren fototoestel.

Er bleef geen centimertje schaakbordstof over. Maar Jan en ik kunnen ons nu assorti* in zachtheid hullen!

*Noot: ik weet niet of u ons ooit effectief assorti zult aantreffen. Zo hard hoeven we onze vriendschap nu ook weer niet te bewijzen ;-)

Gebreide stof: stoffenverkoop Strass - restje van deze trui
Vogeltjesstof: Hirondelle - Atelier Brunette - bij Hexagoon
Patroon: Harley Top - La Maison Victor (met aanpassingen)
Handtas: Ichi
Fotograaf: Broer

Hoe het hier gaat. En wie er won.

Dat ze blij was met de hoge berichtenfrequentie van de afgelopen weken, schreef zij onder mijn laatste blogpost. Want dat dat vast zou betekenen dat het met mijn gezondheid weer volledig in orde is. De waarheid ligt een beetje in het midden.

Het gaat beter. Beter als in 'beter dan deze zomer'. Niet 'beter' als in 'helemaal de oude'. Dagen bestaan nog steeds uit weinig doen en veel rusten, maar 'weinig' is niet 'niets' en dat is al een hele vooruitgang. De vermoeidheid blijft, als een diep zwart gat in mij die alle energie opslokt. De pijn en de misselijkheid vervoegen haar als ik niet luister naar de rustoproep. Ik leer dus langzaam luisteren naar de stemmetjes die na een halfuur inspanning "genoeg!" schreeuwen. Ik studeer verder op halve kracht, zet mijn sociale leven gedeeltelijk on hold, en vul vele uren met liggen en slapen. Maar ik leer ook om te genieten van het moment, om te leven in het nu, en om de goede dagen te vullen met dingen waar ik écht blij van word. Zoals naaien. En fotograferen. En bloggen. Creativiteit die een uitweg vindt, dat geeft ook energie!

Misschien was u enkel geïnteresseerd in het antwoord op de vraag of u binnenkort uw speldjes in een echte With Love - by Eva kunt prikken. Dan hou ik u niet langer in spanning! Ik las met veel plezier jullie mooie woorden, en twijfelde lang of ik nu mijn poëtisch buikgevoel dan wel random.org zou laten beslissen wie er won. Uiteindelijk koos ik voor de eerlijkste optie: volledig onschuldig bepaald werden de winnaars:

1. Lies Bet

2.  S*fie

3. mijnlevenmet4helden op Instagram

Dames, sturen jullie een mailtje naar withlovebyeva (at) hotmail (punt) com ? Dan komen deze zachte cadeautjes snel jullie richting uit!

Niet gewonnen? Niet getreurd! Kijk eens bij Marleen, misschien won je daar wel?

Of stik er snel zelf eentje met deze tutorial: fijne restjesverwerking en instant vrolijk resultaat!

100% Belgisch design (én de vernieuwde blog!)

Met een lichte kniebuiging heet ik u welkom in mijn nieuwe blogwoonst. Een pre-housewarming als het ware, want de final touches zijn nog in uitvoering. De plinten moeten nog geplakt worden en hier en daar mist een schilderijtje. Maar de basis is af, net op tijd, want ik kon het niet over mijn hart krijgen om deze prachtfoto's en prachtjurkjes tegen het oude behang te presenteren!

Tijdens de workshop die ik bij Lotte Martens volgde, raakten we aan de praat over het zelfstandigenberoep. Ik had maar een halve "veel te weinig naaitijd"-verzuchting nodig om een suggestie op te gooien. Wat als ik eens wat kleedjes voor Lotte's dochters zou naaien? Een voorstel dat op veel enthousiasme onthaald werd.

Twee vliegen in een klap: ik mocht kleinemeisjesnaaien (hoera!) en zij mocht haar dochters in haar eigen stoffen hullen. Ik kreeg volledig carte blanche, zowel voor stofkeuze als voor patroon. (Kunt u zich voorstellen hoe geweldig dat is, carte blanche in Lotte's winkel?)

Voor grote zus Suse (6) koos ik de Rhodifer, een dikkere geweven stof met oranje, witte en roze draden van verschillende diktes. Ik verlengde de Ileana dress tot een A-lijnjurkje en maakte de korte raglanmouwen uit een wit pelsje. Dat idee zag ik in de wintercollectie van Anne Kurris. 

Suse is grote fan van de schouders: het pelsje heet "haar poesje" en wordt veelvuldig geaaid.

Voor de opmerkzame zielen: de fotoshoot gebeurde zonder het striklintje in de taille. Uit vrees voor verlies was dat zo goed verstopt dat we het tijdelijk niet terugvonden ;-)

Kleine zus Mona (4) kreeg een Tinny-dress in de lichtroze Clarias. De stof is iets dikker en zachter dan gewone katoen, en zalig om te verwerken én om te dragen. Ik knipte het bovenstukje met aangeknipte mouwtjes in het effen deel van de stof en gebruikte het bedrukte deel voor de rimpelrok.  Bovenaan voegde ik een 'improvisational pleating'-detail toe waarin de koperen bedrukking terugkomt. Daarvoor knipte ik gewoon een lange strook waarin ik plooien streek: drie naar boven en vier naar beneden. Ik maakte een voorpand uit twee delen en stikte de plooistrook ertussen met koperkleurige glitterpaspel.

Beide jurkjes sluiten met een blinde rits op de rug en zijn volledig gevoerd. Eén paneel was voldoende voor elk.

Ik denk dat ik nooit eerder zo genoot van een fotoshoot. Van de warme ontvangst, het prachtige decor, de twee engeltjes met hun gouden krullen.

Mama Lotte zorgde achter de schermen voor gekke bekken. In combinatie met de vrolijke modellen liet dat de zon in mijn lens schijnen!

Sinds de Sint mij Shoot! bracht, leer ik experimenteren met mijn Nikon. Voor het eerst fotografeerde ik kindjes in manual mode. Door hun grote beweeglijkheid vertrouwde ik steeds op de automatische functie om wazige foto's te voorkomen. Wat een vergissing! Nooit eerder was het licht in mijn foto's zo mooi.

100% Belgisch design is dit. Twee patronen van eigen bodem; geïnterpreteerd en uitgevoerd door ondergetekende; in stoffen ontworpen en gedrukt in Leuven; geshowd door twee prachtige Vlaamse kindjes.


De foto's en jurkjes maken mij bij elke blik opnieuw blij. En mij niet alleen, zo blijkt. Ontzettend vereerd riep ik 'ja!' toen Liv's mama mij vroeg om de communiekleedjes en -foto's voor haar dochters te maken. Want dat is wat ik graag doe: ontwerpen, naaien en fotograferen, met kindjes in de hoofdrol. Op naar meer van dat!

Jurkje Suse:

patroon: aangepaste Ileana dress van Compagnie M, maat 116 (6y)

stof: Rhodifer bedrukt - Lotte Martens

pels: Pauli

rits: Veritas

Jurkje Mona:

patroon: Tinny dress van StraightGrain, maat 104 (4y)

stof: Clarias - Lotte Martens

paspel: Hexagoon

rits: Veritas

Eindigen doe ik met twee keer goed nieuws!
1. Beide stoffen zijn in verschillende Vlaamse webshops te koop, oa. hier en hier
2. U kunt nog tot zaterdag meedingen met de give-away!

Krijg je graag een mailtje bij elke nieuwe blogpost? Follow my blog with Bloglovin