De Gouden Vogel(s)

Ik had een sprookje klaar voor jullie. Eentje met koningen en prinsen en sprekende vossen. Eentje waarin de jongste zoon -de underdog- plots de held van de dag blijkt te zijn. Eentje met een gouden vogel en met "lang en gelukkig". Maar toen ik op 'publiceer' wilde klikken, veranderde ons land in een on-sprookje. Voor sommigen nooit meer lang en gelukkig. Voor velen rond mij een geval van toevallig geluk: hoe treinvertraging of metrowagonkeuze beslissend kunnen zijn voor het zijden draadje dat leven heet.

Ineens leek een sprookje mij niet meer gepast. Ik brandde een kaarsje op de vensterbank en fluisterde mooie woorden naar de hemel. Naar mijn grootva die daar een week eerder al ging wonen, naar al wie stille tranen weent, naar ieder die het voelen wilde. 

Geen sprookje dus, maar wel een verhaal. Want mijn creaties komen steeds met woorden die al opborrelen tijdens het naaien of daarvoor. Dit bloesje begon met een tocht naar het station. Wekelijks wandelden we voorbij een prachtige blazer in een etalage. "En dat we hem zouden kopen, moesten we veel geld hebben". Maar toen liepen de solden op hun einde en was grote rijkdom geen vereiste meer. Zo werd ik de eigenaar van dit prachtige vestje.

Zwart met gouden kraag, dat vroeg om een zwart met gouden bloesje eronder. Ik kocht een metertje van de zijdezachte vogels bij de Stoffenkamer (intussen al lang uitverkocht) en ging voor assorti!

Het merendeel van de bloglandbewoners begon al optimistisch aan de zomercollectie. Ook ik lonk naar lente, maar zo lang de ochtendvorst mijn vensterbank wit kleurt, blijf ik winternaaien. Nog even geen pastekleurtjes of korte mouwen hier, al probeerde ik met mijn foto-attributen toch een beetje lentegevoel op te roepen.

Ik koos een bloesjespatroon uit Knipmode en bereidde mij voor op een eenvoudig naaipad. Maar wat een snel projectje moest worden, was enkel de naam fiasco waardig. Het paste niet (en jawel, ik had mezelf wél opgemeten) en de gekozen kraagstof bleek eerder kitscherig dan stijlvol. Ik haalde alles weer los en tekende zelf een soortgelijk bloesjespatroon. Met borstnepen en taillenepen zoals het origineel, maar dit keer op de juiste plaats. Het oorspronkelijke gouden kraagje verving ik door een zwart exemplaar met gouden paspel.

Ik tekende er lange mouwen bij, onderaan gerimpeld en afgewerkt met elastische biais. Hiervoor koos ik een elastische en lichtjes doorschijnende lycra.

Mijn patroon kan nog wat verfijning gebruiken, dus verwacht u binnenkort aan enkele lenteversies. (en ook aan deze tutorial, er wordt aan gewerkt!)

Ik ben ontzettend blij met hoe dit van een mislukking in een prachtig bloesje veranderde. Als dat toch geen sprookje is.

Vogelstof: Atori Black - Echino - @ De Stoffenkamer
Stof mouwen: Pauli
Patroon: zelfgetekende naar model 22 - Knipmode juni 2012
Fotograaf: Zus

Susanne

De outfit die mij een recordaantal bezoekers én een gigantisch prijzenpakket opleverde, werd in verhouding tot het aantal complimenten nog betrekkelijk weinig gedragen. De enige reden die zelfgemaaksels in de kast houdt is "gebrek aan bijpassende stukken". Zoals daar zijn: kousen, effen T-shirts, broeken, truitjes. Die basics die te saai zijn om zelf te maken ('uitdaging' is een essentiële voorwaarde om op mijn naaitafel te belanden) en vaak moeilijk te vinden in het winkelaanbod ('veeleisend' is een kenmerk dat mijn naasten mij vaak toeschrijven). De korte mouwen van mijn Louisa-Lotta-Ileana-jurk gaven wat weinig winterwarmte, en hét truitje voor erbij was nog niet gevonden. Tot mevrouw Compagnie M een geheime testersoproep lanceerde voor Susanne, een cardiganpatroon!

De grote troeven van Susanne zijn haar zakken en haar snelheid. Op enkele uurtjes - knippen incluis - zit het geheel in elkaar*. 

*Noot: die "op enkele uurtjes" geldt niet als je beslist om alle zomen met de hand te naaien. Zeker niet nadat je ze eerst allemaal met de tweelingnaald stikte en dat toch niet-je-dat bleek. Die "op enkele uurtjes" geldt ook niet als je door te veel getetter elke naad minstens een keer tornen moet. U weze gewaarschuwd.

Ik viste de lap grijs-met-gouden-spikkels gebreide tricot, gekocht op de Strass-verkoop vorig jaar, uit mijn voorraad en koos voor de versie met gedubbeld voorpand en lichtgouden paspel die ik cadeau kreeg van Marte. Ook het beleg werkte ik daarmee af, met prachtig resultaat. Voor het eerst werd ik verliefd op een belegje.



Wat mij, de dame van 1m84, vaak stoort bij winkelcardigans, is hun lengte. Een lange trui met daaronder nog enkele centimeters jurk, erg stijlvol is het niet. Daarom verlengde ik het patroon zodanig dat de zoom net overeen zou komen met die van mijn kleedje. Daarvoor knipte ik voor- en achterpand door aan de taille en voegde 12 cm toe. Kilometers te lang voor haar (getest op de naaiavond), perfect voor mij!

Niet alleen past de cardigan van kleuren perfect bij de jurk. Het mooiste vind ik de zaklijn met paspel, die onverwacht perfect overeenstemt met de zaklijn van mijn kleedje.

Intussen wordt een versie 2 ook veelvuldig gedragen. Niet door mij, maar door mijn mamalief. Het tegenovergestelde van de assorti- en twinning versies die al passeerden: onze kleurvoorkeuren liggen zo mijlenver uiteen dat ik u de hoofdpijn van beide op één foto bespaar. Die zwartrode Susanne is voor een volgend bericht!

Het patroon van de Susanne cardigan voor kids, tieners en dames is vanaf nu hier te koop. Met de code SUSANNE10 krijg je 10% korting tot 20 maart.

Stof: glitterbreisel - stockverkoop Strass

Elastische paspel: gekregen van Marte

Patroon: Susanne cardigan - Compagnie M. - maat 36

Fotograaf: Zus 
Locatie: kasteel van Neerijse

Sister twinning

Je hebt voorstanders en je hebt tegenstanders. Moeders die hun kroost steeds bijpassend kleden of zelfs hun eigen outfit afstemmen op die van kindlief, en moeders die er dagelijks op letten dat alle gezinsleden in verschillende kleuren gekleed zijn. Ik zou mezelf tot de tussencategorie rekenen. Geen grote fan van twinning, maar zo af en toe assorti vind ik wel fijn.

Je hebt dames met een schoenenverslaving of een kast vol handtassen. Geef je Zus carte blanche op shoppingtocht, dan kom je met tien truien thuis. Dat haar verjaardagscadeau een trui zou worden, stond dus snel vast. Het patroon tekende ik zelf aan de hand van de Aymara-trui die de Sint mij bracht en waar zusterlief zo nu en dan een jaloerse blik op werpt. Een simpel model: een vierkant voorpand met mouwen en boordjes, meer is dat niet. Maar comfortabel en lichtjes oversized, net waar Zus van houdt.

De gestreepte sweaterstof kocht ik een hele tijd geleden over van haar, toen al met Zus in gedachten. Bij het knippen viel mij op dat ik exact de helft van de lap gebruikte. Een ideaal excuus voor een tweede exemplaar! Er bleef -zoals steeds bij deze gierige naaister- geen centimetertje streepstof meer over. Voor de heupboorden was het nipt, dus daar geen doorlopende strepen.

Een simpel model, een simpele stof. Dat vroeg om wat extra vrolijkheid! De meerderheid van de Vlaamse tieners loopt rond in truien met quotes, dus letters zouden het worden. Ik koos voor ons beiden een bijpassende spreuk en knipte geduldig alle letters (ambachtelijk handwerk, jawel).

"She leaves a little sparkle wherever she goes". Helemaal van toepassing op Zus, die het bijzondere talent bezit om elk gezelschap op te vrolijken. Om de "sparkle" wat extra sparkle te geven, knipte ik dat woord uit glitterflexfolie. 

Voor mezelf koos ik een quote uit de videoclip die elke emotie in vrolijkheid kan ombuigen. "Never fully dressed without a smile", een wijsheid van Annie die ik zo veel mogelijk tracht toe te passen.   Met een beetje verbeelding ziet uit in de laatste twee letters van het glitterwoord een knipoogsmiley.

Het was absoluut geen foto-weer, die zondag waarop we bibberend in onze zomertruien naar buiten trokken, maar samen deden we de zon schijnen!

Een ander kleur halsboord, een ander kleur flock. Gelijkend maar toch niet hetzelfde. Helemaal zoals wij als zusjes ook zijn. Gelijkend, verschillend maar toch prachtig samen. Wat zie ik ze graag, die kleine zus van mij. Met haar vrolijke lach en haar vele vriendinnen. Haar spontaneïteit en durf, haar lieve bezorgdheid. Hou dat maar je hele leven vast, lieve zus. Want overal waar je komt laat jij ogen glinsteren!



Stof: gestreepte sweaterstof, overgekocht van haar
Patroon: zelfgetekend op basis van een Aymara-trui
Flock- en flexfolie: Hexagoon Leuven
Fotograaf: Broer