topbar

zaterdag 22 augustus 2015

Vervelend nieuws en een klein naaisel

Dat bloggend Vlaanderen zijn leven met de was mee buitenhangt, schreef ik. Een zin die - althans wat deze woonplek betreft - slechts gedeeltelijk waarheid bevat. Hier leest u vrolijke flarden uit (het creatieve deel van) Eva's leven. Natuurlijk valt hier met regelmaat een vloek of een zucht, maar die deel ik eerder met naasten dan met de wereld. Bij uitzondering gaan de gebloemde gordijntjes van dit stekje even open, voor een aankondiging van rust op alle vlakken.

De mysterieuze oorzaak die mij gedurende het semester al zeven weken velde, keerde met de intrede van de vakantie vrolijk terug. Zijn ontvangster was daar iets minder tevreden mee, maar naar haar mening werd niet gevraagd. Een eerste strategie was negeren. De "het-gaat-goed"-schijn hooghouden, hopende dat De Pijn zoals een huis-aan-huis-verkoper vanzelf zou afdruipen. Daarna volgde boosheid, op het lichaam dat geen rekening leek te houden met de wensen, plannen en ideeën van het hoofd. De laatste fase is de moeilijkste: leren accepteren dat dagen gevuld mogen worden met slapen, en tevreden leren zijn met goede momenten (die er zijn, gelukkig!) en kleine verwezenlijkingen.   

Ik schrijf en herschrijf, en wil eigenlijk liever wissen. Want schrijven is toegeven, voor mezelf en voor de wereld. Pijn is in vier maanden een ongevraagde metgezel geworden, wiens gezelschap ik maar langzaam leer aanvaarden.

Of ik kan naaien? Jawel. Een uurtje, een halfuur, maar vaker ook niet. Alle creatieve plannen ten spijt kies ik dan voor eenvoudige dingen, voorzien van uitleg en patroon. Voor het zilveren feestje van Wouter en Annick maakte ik, ter verpakking van het echte cadeau, een rond mandje uit ZoGeknipt2's kokerfestival. Dat deze levendige kleuren de voorbode mogen zijn van nog minstens 25 mooie jaren!
Edit (voor de bezorgde zielen): Wat begon met oververmoeid zijn in april groeide en bleef iets langer hangen. Een naam en een oplossing laten op zich wachten. Hopelijk verdwijnt het even mysterieus als het gekomen is!

73 opmerkingen:

  1. Oh, Eva, ik moet toch even slikken als ik dit lees. Moeten luisteren naar je lichaam terwijl je dat liever niet zou doen is niet fijn :-(. Hopelijk kan de nodige rust beterschap brengen! Veel goeie moed! Xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zucht, dit moet niet gemakkelijk voor je zijn. Je creaties zullen met nog meer aandacht bekeken én gelezen worden, wetende dat het proces er naartoe geen sinecure voor je is. Bedankt voor je openheid. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oei, zeg Eva, al vier maanden pijn...ai zeg... ik hoop dat het voor jou toch snel over gaat!
    Ik duim mee!
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als dat 'iets' al jullie geduim voelt, kan het niet anders dan snel vertrekken! :)

      Verwijderen
  4. Je bent een taaie meid, zolang pijn lijden! Hun je lichaam de nodige rust en je volgers... die duimen zéker mee zodat je spoedig kan herstellen.
    Dat koppeltje heeft geluk.. zo mooi

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Frustrerend moet het zijn, zoveel willen, maar een lichaam dat niet mee wil. Je schrijft het erg mooi, maar het klinkt vreselijk. Ik hoop dat er toch een lichtpuntje is aan het einde van de tunnel. Veel moed op deze zware weg! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik duim met al mijn vingers en mijn tenen dat ze de oorzaak van je pijn kunnen vinden en genezen!
    En de blogwereld is ook een heel meelevende wereld: kijk ... ik stuur je zomaar een dikke virtuele knuffel, omdat dat kan in deze wereld!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Veel beterschap Eva! Hopelijk kan er toch een oplossing gevonden worden, zodat je terug zorgeloos je creativiteit de vrije loop kan laten gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Maar schat toch... Ik weet niet goed wat zeggen... Ik hoop dat de oorzaak van jouw pijn kan benoemd worden, en dat er als dusdanig iets aan kan gedaan worden. Veel beterschapsknuffels x

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Maar Eva toch. Zo een nieuws lezen is wel even verschieten. Hopelijk vinden ze snel een oorzaak en verdwijnt de pijn als sneeuw voor de zon. Probeer te genieten van je korte naaimomenten en van hieruit alvast heel veel beterschap!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oh Eva, wat frustrerend. Ik hoop dat er snel een oplossing komt zodat je weer ten volle alles kan doen wat je graag doet. x

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Waarmee ben je op de sukkel? Is het iets wat genezen kan? Ooooh, wat vind ik dat zo erg voor je. :-( Snel beter hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Veel beterschap en veel sterkte!
    Ik weet wat het (ongeveer) is... Had tijdens mijn zwangerschap zodanig veel last/pijn van de bekkeninstabiliteit dat ik rechtstreeks vanuit het bed naar de zetel ging en 's avonds terug. De oudste naar de klas brengen was een hele opgave, een ruime kilometer heen en terug wandelen per dag was niet meer mogelijk... Dan pas besef je hoe zwaar chronische pijn moet zijn. Want inmiddels zijn we 5 maanden na de bevalling en gaat het met mij (bijna volledig) de goede kant op, maar chronische pijn of terugkerende pijn blijft...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn dat het met jou weer beter gaat, ik hoop dat binnenkort ook te kunnen zeggen! Chronisch is het hopelijk niet :)

      Verwijderen
  13. Oei! Dit is idd een grote verrassing. Hopelijk gaat het snel beter, en ondertussen: luisteren naar je lichaam, en voldoende rust nemen, die naaiprojectjes lopen niet weg!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Oh Eva toch. Dat moet heel moeilijk zijn. Hopelijk vinden ze snel de oorzaak en een oplossing. En tot dan maar best luisteren naar dat lichaam. 't Is zo belangrijk om er goed voor te zorgen. (An)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oh Eva, als ik nu eens zoals in 'The Green mile' je pijntje kon wegnemen, deed ik dat direct. Laten we duimen en hopen op een snelle beterschap! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Met mijn beperkte filmkennis moest ik eerst even googelen ;) Dankjewel!

      Verwijderen
  16. Hoe moeilijk het ook is, af en toe moeten we gewoon luisteren naar wat ons lichaam ons verteld. Toegeven, rusten en hopelijk is er snel beterschap.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Veel sterkte, Eva! Ik duim dat dit binnenkort gewoon een nare herinnering is en je snel weer verder kunt met je leven. X

    BeantwoordenVerwijderen
  18. O Eva toch, dit is iets wat ik veel minder graag lees dan je andere posts... Ik hoop dat er toch een oorzaak gevonden wordt en dat het dan opgelost kan worden. Of nog beter, dat die pijn gewoon uit zichzelf verdwijnt zodat dit niet meer dan een niet-zo-fijne herinnering wordt. Knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Met vallen en opstaan vind je zeker de weg naar luisteren naar dat lichaam! Ook al zou het leuker zijn als er geen sprake hoefde te zijn van dat moeten luisteren naar... Maar tot de tijd dat het over is en ze je knn vertellen wat de oorzaak is, doe het rustig aan en geniet van de momenten dat het wel goed gaat! Denk dan niet "dju ik kon maar een half uur naaien" maar koester de fijne momenten! X

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik leef met je mee ... hopelijk weet je snel meer en ben je snel beter zodat er weer prachtcreaties van onder je naaimachine mogen rollen.

    Tina
    www.driecreatievebijtjes.blogspot.be

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Oei, wat lees ik hier? Niet fijn!! Ik weet jammer genoeg wat het is om te moeten luisteren naar mijn lichaam en vanalles moeten opgeven. Ik leef keihard met je mee. Laat je maar goed begeleiden door de beste dokters en al je liefsten om je heen! Ik stuur je vanuit het diepste van mijn hart massa's kracht en liefde! x

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh Storm, wat ben jij een lieveke! Dat tripje naar West-Vlaanderen gaat er in de toekomst toch eens van moeten komen :)

      Verwijderen
  22. Oh wat erg voor je.Gelukkig zijn er nog leuke/fijne momenten en ik hoop dat de dokters er achter komen wat dit allemaal veroorzaakt bij jou en een oplossing kunnen aanbieden.Ondertussen luister je maar naar je lichaam en doe je het maar heel rustig aan,wij volgen je mee op je gemakje....knuffeltje

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ooooh, dat is helemaal niet fijn!! Vreselijk als je lichaam je op die manier dicteert hoe je leven eruit ziet... Ik ken ook enkele vriendinnen met chronische pijn en echt, dat lijkt me een van de ergste dingen die er zijn. Gelukkig denk ik hier te lezen dat het dat nog niet is bij jou, ik hoop en duim dus mee dat het gauw voorbij gaat... Ik ken er zelf echt niet veel van, maar iemand die ik wat vager ken, heeft fybromyalgie, is ook met pijn en vermoeidheid en zo. Maar er is nogal wat discussie over deze ziekte, lijkt wat op CVS ook, ook zoiets 'controversieel', want bij dit soort ziektes vinden dokters weinig of niets en dan weten ze natuurlijk heen raad... Enfin, ik heb geen mening en ben geen specialist, dus het is enkel bedoeld als iets om misschien aan te denken... Heel heel heel veel moed in elk geval, ik denk aan je en duim echt superhard voor gauw betere tijden!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Ai nee, dat is een mindere en zeker als de oorzaak en reden vaag blijven... Hopelijk kan je snel mijn pakketje gaan halen om je toch wat op te fleuren! Het ligt al klaar van 14/08 dus ik weet niet of je het al hebt? Veel beterschap!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik wacht nog even op een ander Kialapakketje (dat al verstuurd maar nog niet aangekomen is) en dan haal ik ze samen op. Dankjewel alvast!

      Verwijderen
  25. Oh Eva, alvast heel veel rust en beterschap toegewenst ... en dat men maar heel snel vindt welk beestje zich daar meester maakt over jouw lichaam, zodat men eindelijk een juiste en gepaste therapie voor je kan vinden die je er weel heel snel bovenop helpt. Dikke beterschapsknuffel x

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Sterkte! Want het moet toch niet gemakkelijk zijn om te moeten luisteren naar je lichaam! Ik duim mee naar een oplossing !

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Zo graag willen, maar niet kunnen. Dat is heel frustrerend, lieve meid. Hopelijk vinden ze snel wat er jou zo tergt en kan een glimlach weer het merendeel van de tijd je gezicht sieren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij weet toch altijd perfect wat schrijven! Dankjewel voor -weeral- zo'n mooie woorden.

      Verwijderen
  28. Mja als ons lichaam ons kopke kon volgen t zou zaleg zijn he, helaas is dat nie altijd het geval ... Rustpauze inlassen en laat je checken, je niet op vastpinnen... Komt wel slim, daar duimen ik en heel veel anderen voor!!

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Och Eva, wat rot nu voor je zeg! En dubbel omdat je je leuke hobby wat rustig aan moet doen! Hoop zo voor je dat je er snel achterkomt wat je hiervanaf kan helpen, sterkte, ik leef met je mee!!

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Zoiets opschrijven op een blog is moeilijk, maar heeft jou hopelijk ook wat opluchting gebracht. Goed dat je het aandurfde en heel veel beterschap!! Rust maar goed uit en volg je eigen ritme.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Opschrijven vond ik moeilijk, teruglezen nog steeds. Maar ik ben blij dat de wereld het weet en begrijpt waarom het op alle vlakken even stil is.

      Verwijderen
  31. O Eva toch. Je mag dat hier schrijven. Er is plaats voor! Je bent zo jong! Ik wist helemaal niet dat er achter jouw knappe, vrolijke snoet zo'n zware last zat. xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hopelijk zit die er maar tijdelijk! Al voelt het een beetje vreemd om op uw 20e te zeggen dat uw gezondheid iets niet toelaat, dan voel ik mij net een bomma'tje ;)

      Verwijderen
  32. Dat is echt geen fijn nieuws! Ik kan zeker begrijpen dat het supermoeilijk is om te aanvaarden dat je lichaam even niet meer mee wil - zelf heb ik ook een aantal periodes achter de rug waarin ik totaal geen energie en pijn had (maar die gelukkig telkens na een aantal weken beterden) dus ik kan wel inkomen wat je doormaakt. Je verhaal doet me we heel erg denken aan dat van een vriendin uit de naailes - zij blijkt fibromyalgie te hebben (na een lange zoektocht ook en obv uitsluiten van andere zaken). Ik hoop dat, wat het ook is, je het snel weet, want zo in het ongewisse zijn over je gezondheid, dat vreet ook veel energie natuurlijk. Veel sterkte en duimpjes omhoog dat je snel beter wordt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat het ongewisse betreft: daar heb je helemaal gelijk in. Dankjewel!

      Verwijderen
  33. Veel goeie moed en beterschap gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  34. He Eva, als ik het woord ' oververmoeid' lees, dan denk ik automatisch aan mijn eigen ervaring. Ik bleek de ziekte van lime te hebben vorige winter. Ik had 2 maal een beet gehad ( niet wetende van wat ) die rood werd en jeukte, maar ik dacht dat ik wat allergisch reageerde. Heeft me veel ellende en inderdaad ongeloofelijke vermoeidheid gegeven. Misschien toch eens bij een volgend dokters bezoek laten testen, als je dat al niet deed...... Veel beterschap.

    BeantwoordenVerwijderen
  35. oh liefje toch! ik hoop dat je snel weet waar je voor staat! En dat het niets ernstig is! Want zo jong zijn, dan moet je leven zorgeloos en plezierig zijn! Dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Een digitale knuffel en vooral veel beterschap!

    BeantwoordenVerwijderen
  37. helaas ben ik niet zo sterk in het neeschrijven van troostende woorden als sommigen hierboven maar neem je tijd, geniet van jouw goede momenten en ik hoop oprecht dat je snel wakker wordt en dat alle mysterie (de pijnlijke althans) verdwenen of opgehelderd is. x

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind dat dat met jouw sterkte op woordenvlak goed meevalt! :)

      Verwijderen
  38. Ai Eva, dat klinkt niet zo positief. Hoewel ik vind dat je er knap tegenover staat. Lijkt me niet makkelijk: zoveel willen doen, terwijl je lijf het omgekeerde wil. Hopelijk vind je vlot een goed evenwicht (én de juiste diagnose), dat gun ik je echt!

    BeantwoordenVerwijderen
  39. Maar Eva toch, das niet goed hé meid. Ik hoop dat je snel weet wat er scheelt en vooral, dat je snel weer beter wordt. x Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
  40. Ik ken je niet ; maar niemand hoeft van mij pijn te lijden !
    En pijn zonder oorzaak is meestal een stuk erger dan pijn waarvan je weet waar die vandaag komt.
    Ik wens je een hééééél spoedig herstel.
    Hoogst waarschijnlijk is de klierkoortstest al gedaan.....maar misschien een nieuwe test laten doen ??
    Bij mijn zoon wees de derde test pas op het bestaan van klierkoorts ; het herstel heeft maanden geduurd ; maar hij kwam er wel bovenop.

    BeantwoordenVerwijderen
  41. Oh Eva, ik lees je bericht nu pas... Je hebt het mooi beschreven maar jammer genoeg neemt het je pijn niet weg... Hopelijk wordt er snel een oorzaak gevonden.., veel sterkte en goede moed... Lieve groet Nele

    BeantwoordenVerwijderen
  42. Och zeg... Laatlezer Riet is nu pas mee... Ik wilde dat ik - in plaats van een koker - een gigantische enveloppe had ontworpen om je irritante metgezel op te sturen, naar pakweg Novosibirsk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Laatlezer Riet wint dan wel de prijs voor 'grootste glimlach op het gezicht van de zieke'. Dankjewel! :)

      Verwijderen
  43. Hier nog een 'laatlezer'. Het moet vreselijk zijn om plots zoveel last te hebben van pijn terwijl je zoveel leuke dingen zou willen doen. Een van mijn schoonzussen heeft zo ook verschillende jaren gesukkeld. Ze ging van de ene dokter naar de andere en niemand kon echt zeggen wat er scheelde. Tot ze een tijdje geleden van iemand de tip kreeg om kaardebol te gebruiken. Een soort plantje. Ik weet niet juist hoe ze dat gebruikt (thee?) maar het schijnt effectief te helpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  44. Lieve lieve Eva, ik ben hier blijkbaar te lang niet meer langs geweest en had dit berichtje gemist. Verzorg je, rust veel en ik hoop dat die metgezel snel zijn biezen pakt. Een hele hele dikke knuffel! x

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...