Kleuterkunst

Kleine Liv (jaja, die van het blokjesrokje) is kunstenares. In bijberoep, naast het kleuterschap. Er gaat geen dag voorbij of u vindt haar tussen de potloden. Op een keer maakte ze een portret. Van mij.
En zie nu hoe schoon. Dat kind heeft talent, ik zeg het u.

In Spanje bezochten wij het Miró museum. Die mens kan schoon schilderen, daar niet van, maar ikzelf vond Liv's portret toch een tikkeltje mooier. Al sluit ik enige bevoordeeldheid niet uit.

Er moest dus iets mee gebeuren, met dat kunstwerk. Iets méér dan hangen-op-het-prikbord-tot-de-kleur-volledig-is-afgegaan. Toen kwam Het Plan. Ik fotografeerde, drukte af en verdeelde in vakjes.

Waarom? Ha! Om het op stof te vereeuwigen! Ik zocht een stuk wit katoen, mengde textielverf tot de juiste kleuren, en schilderde. Mezelf op een kussen. (En waarom de vakjes? Dat maakt het vergroten makkelijker - trucje van de tekenacademie.)

Langs de zijkant stak ik, gewoon voor de leut, een groepje lintjes.

De achterkant kreeg een blad-stofje, afkomstig van een Hema-dekbedovertrek. Bij den Hema, in de solden, daar kunt ge nogal koopjes doen! Alles bij elkaar zo'n 3 meter stof, en dat voor 5 euro!

De gelijkenis is treffend, vindt U niet?