De grootjes vierden feest, deze zomer. Een halve eeuw op hun gemeenschappelijke teller. Lang voor u geboren werd keken zij elkaar al verliefd in de ogen. Een blik die toen voor het nageslacht werd vastgelegd, terwijl datzelfde nageslacht hem nog geregeld 'live' kan bewonderen.
Creatieve kleindochter mocht de uitnodiging én de kleinkinderlijke feestoutfits voorzien. Teneinde de homogeniteit niet te fel te verstoren, werden de driehoekjes van de achtergrond hergebruikt in de kleding. Met Ilias als meest treffende voorbeeld. Het heertje koos zelf de stof en pikte uit de
lange lijst meteen de stiekeme favoriet van zijn nicht.
♥ dat Iliasje!
Rond die stof brouwde mijn breinlaboratorium een feestkostuum. Geen bruidegom-in-de-dop: hemdjes en aanverwanten komen zijn kleerkast niet binnen. Kleding mag volgens Ilias zijn hoofddoel als comfortabele, functionele lichaamsbedekking niet voorbijgaan. Aan deze algemene wetmatigheid voegt hij zelf nog een tweede eis toe. Stoer en gemakkelijk, dat moest het zijn.
Zijn broek zag u
al. Daarbij kwam een T-shirt…
En een trui!
De flapzakjes met paspel die ik bij
Jacob introduceerde, hergebruikte ik in in de trui, waar ook de
T-shirtstof komt piepen.
Vraagt u mij om één onderdeel van het drieledige kostuum als favoriet aan te duiden? Dan kies ik zonder nadenken voor het warmste deel. De stof, waar
zij zo lyrisch over schreef op een manier die ik enkel kan beamen, is zacht en heeft kleine spikkeltjes in de kleuren van de driehoekjes. De verre toekomst beloofde alvast een exemplaar voor mezelf.
In mijn hoofd zat een outfit die eenheid vormt, maar waarvan de onderdelen ook combineerbaar zijn met de rest van de kleerkast. Toen het af was (een maand of drie geleden, ja.), ontsnapte mij een gelukzalig zuchtje. Dit hadden Ilias en zijn mama net zo goed bij Fred & Ginger kunnen kopen.
Alsof zelfs de kosmos hen gunstig gezind was, verwarmde de zon hun hele feestdag met die stralen die we al weken moesten missen. Het was een prachtig feest, maar de trui zult u er zelf bij moeten fantaseren :-)
De kleine Stromae ontving bakken complimenten over zijn tenue, en onze beide gezichtjes blonken.
(Nadat enkele neefjes in onderlinge samenspraak hadden beslist dat ze onder geen beding op de foto wilden - en dus ostentatief hun gezicht zouden wegdraaien zodra ik met camera passeerde, kon ik anders vrolijk poserende Ilias enkel hoofdloos en ongezien vangen. Zowel trui als snoet mag u er dus bij verzinnen.)
Bij deze sluit ik het zomerhoofdstuk af. Nu de gelijknamige vakantie (die KU Leuven hardnekkig negeert) gepasseerd is en de novemberwind in mijn fietshanden snijdt, mag de herfst ook hier officieel intreden. Zodra ik de tijd vind voor warmere naaisels, hoort u van mij!
Stof T-shirt: Indianerwelt - Lillestoff - bij Kersenpitje
Patroon T-shirt: Ottobre
Stof trui: sweaterstof bij Pauli
Patroon trui: Stof-voor-durf-het-zelvers 1 (maat 134-140)
Elastische paspel: Hexagoon
Dit keer wenste Eline een iets grotere uitdaging: een rok voor haar mama. Ah ja, als Ilias dat kan… De maat was een grote onbekende, en het smsje met die vraag werd pas laat gelezen. We kozen dus een alternatief, voor de mama die vaak reist en die ze zo graag ziet. Hartjes waren een evidentie, om de liefde tot over zee te kunnen voelen. Een kussen dat in de valies past, mét paspel (een uitdaging!) en een lekker zachte fleece aan de achterkant.
