Wisselweken

"Hoe is 't?" vraagt men op straat, in de winkel, in de trappenhal van het gebouw waar mijn kot zich bevindt. "Hoe gaat het?" vragen lieve vrienden en verre kennissen, bij wijze van snelle begroeting of oprecht geïnteresseerd. En ik weet niet wat te antwoorden. Want hoe zeg je dat er dagen zijn waarop misselijkheid je overspoelt bij elke kleine hap? Hoe zeg je dat rechtstaan soms niet lukt uit vrees om flauw te vallen? Hoe vertel je over dagen met vijftien uren slaap waarvan je toch doodmoe bent? Over ogen die na lang concentreren de wereld troebel maken? 

En vooral: hoe rijm je dat met dagen waarop alles wél lijkt te lukken? (Die zijn er ook, gelukkig.) Dagen waarop je kan genieten van eten en van vrienden. Waarop je lessen noterend volbrengt en daarna nog een boodschap kan doen. Dagen waarop niets de lach van je gezicht kan wassen, waarop je stralend de zon tegemoet fietst en bijna opstijgt van vrolijkheid. Dagen waarop je voorbijgangers zou kussen, als wilden je lippen vertellen hoe mooi het leven en de liefde zijn.

Onvoorspelbaar, zo is het met mij. De ene dag moe, de andere blij. Willekeurig wisselend en daardoor moeilijk te vatten. Want maak maar eens plannen als je niet weet of het lijf over zoveel weken zal mee- of tegenwerken. Leg maar eens uit hoe het komt dat je de ene dag staat te springen en de andere enkel gelaten afwacht. (En hoe het komt dat je liefst enkel die eerste met de wereld deelt. Hoe het komt dat je vertelt over uitjes en niet over pijndagen. Wel. Je vindt dat moeilijk, zeggen dat het niet gaat. Je deelt je zorgen met de kring liefsten rond je, en af en toe schrijf je. Omdat schrijven makkelijker is dan zeggen en omdat velen in één klap kunnen lezen.)

"Ça va ça va", zeg ik dus meestal, "en met jou?" De vraag is beantwoord en de ander kan vertellen over zijn leuke weekend en drukke lesprogramma, over de kinderen of over de hond. Ça va. Omdat hoe het gaat zo moeilijk beschrijfbaar is.

PS: Dit in een poging te omschrijven waarom ik niet altijd doe of kan wat ikzelf en mijn omgeving verwachten. Maar moed hou ik, want ondanks de willekeurige wisselweken zit er wel vooruitgang in!