topbar

woensdag 31 december 2014

Blokbeelden

Zij vroeg naar mijn jaar. En of mijn hoofd eens van tussen de boeken wilde piepen om voor U de tien schoonste beelden van het afgelopen jaar op te snorren. Zeer zeker, zei dat hoofd. Het feit dat ze nog vertrouwt op het uitstervend ras der bakstenen toetstelefoons doet geen afbreuk aan de omvang van haar fotocollectie. Een beetje tijd, vraagt ze dus, want het doorscrollen van al die herinneringen neemt vast meer dan één vijfminutenpauze in beslag.

In afwachting toch wat foto's, zo op die laatste dag van het oude jaar. Niet om mijn berichtental alsnog de hoogte in de jagen, wat die oogst betreft was 2014 geen voltreffer. Ik schijn tegengesteld aan de wijnen te produceren, met toppen in 2012 en 2013 en een dal in het voor de Bordeaux beste jaar in tijden. U hebt steeds op één van beide fronten voordeel.

Een beeld van een jaar, daar doe ik even over. Maar een beeld van een week, dat lukt. Om U even terug te katapulteren naar die veelvuldig geroemde "schoonste tijd van ons leven": dingen waar ik blokblij van werd!

Het langzame slinken van het pagina-aantal. Elke bladzijde die mij dichter bij vakantie brengt, is goed voor een klein vreugdesprongetje.
Regen tegen de ramen. Niets zo gezellig als getokkel terwijl je droog achter de boeken zit.
Omdat de boog niet altijd gespannen kan staan: kerstfeestjes vol lekkers en gezelligheid, een tijdelijk leeg hoofd en onverwachte cadeautjes. Een uitbreiding voor mijn gekoesterde kerststal - die in Leuven achterbleef. De koningen hebben letterlijk nog een hele reis af te leggen.
Het uitzicht door mijn kamerraam. Schoonheid die motiverend werkt!
Leuke ontdekkingen tijdens het studeren. Uitgeleende nota's die dankwoordjes blijken te bevatten, en zorgen voor een glimlach tussendoor.
Winterse wandelingen tijdens de middagpauze, om het hoofd, de neus en de tenen op te frissen.
Verder viel hier bijster weinig te beleven afgelopen week. (Zie foto 1). Niettemin wens ik u allen het allermooiste voor morgen en de rest van volgend jaar!

zaterdag 20 december 2014

En toen was er licht.

Een streepje Genesis, dat past wel in deze donkere kersttijd.
Een streepje licht, dat paste wel op mijn kot, zo meldde menig bezoeker na een avond onder de ongezellige lamp die Stad Leuven vast ooit in grote getale aankocht om zijn studenten goedkoop uit de duisternis te halen.

En zo geschiedde. Samen met twee - toen nog hoogzwangere - sympathieke bloglandbewoners plakte en plooide ik stof.
Licht
Toen was daar alvast de kap. Intussen hadden cursussen en handboeken hun herintrede gedaan en bleef er van weekends weinig meer over dan een uurtje middagpauze, allesbehalve voldoende voor een zoektocht naar de bijpassende lampvoet. Tot de mama een bezoek aan een blauw-gele Zweed plande en ik snel een boodschappenlijstje meegaf. "Zo'n witte stok om een lamp op te zetten, dat is vast niet moeilijk te vinden". De mama permitteerde zich enige creatieve vrijheid in het aankoopproces en voldeed daarmee niet meteen aan dochters eisen.
Licht
Na een korte gewenningsperiode ben ik meer dan tevreden met mijn extra licht- en gezelligheidsbron!
Licht

stof: Triangularity Topaz - Art Gallery - restje van hier
lampenkap-kit: Juffertje Uil
lampvoet: Ikea
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...