Soit.
Ik hou dus van taal. Al sinds mijn aankomst op deze planeet, werd mij verteld. 9 maand later het eerste woordje, nog eens 7 maand daarna de eerste volzin ("De stoute kip heeft het ei kapotgepikt", doet het altijd goed op familiefeestjes). Helaas dateert dit van de periode voor ik begon met het opslaan van herinneringen, maar ik heb het voor u opgezocht in mijn roze Kind&Gezin-boekje. Dus het zal wel waar zijn.
Zo'n 16 jaar later word ik soms 's nachts wakker. Van een woord. Zoals 'aanwinst', bijvoorbeeld. 'Winst' komt van 'winnen', dus zou er ook zoiets als 'aanwinnen' moeten bestaan.
Ik heb vanalles aangewonnen, de afgelopen weken.
Dit, bijvoorbeeld. Als dat geen aanwinst is.
Ik niet. Alle horrorverhalen over bedrading ten spijt gaat dit bij mij vanzelve. Tot mijn grote vreugde werd de machine geleverd inclusief handig kleurtjessysteem. Hoera!
Zelfs inclusief regenjas, voor het geval we samen op een trektocht-door-het-Amazonewoud-tijdens-het-regenseizoen zouden willen vertrekken. Ge weet maar nooit hé.
Nu ga ik mij eindelijk aan tricot kunnen wagen! T-shirts, kleedjes, truien, ik voel Ali-Baba-gewijs een wereld voor mij opengaan. Dus togen grootmoe en ik na ons bezoek aan Mertens naar De Stoffenkamer. Hoewel ik innerlijk gefrustreerd geraak van de ellenlange onderbrekingen op TV is enige reclame hier toch op zijn plaats. De Stoffenkamer is namelijk een klein paradijs! Die stoffen! Die knopen! Die collectie paspel! Hopelijk brengen ze gauw een klantenkaart uit, want ik ben fan! (valt het op?)
Na anderhalf uur kiezen kwamen we buiten met twee tricootjes. Winterse T-shirts in spe voor mezelve. De rest van de collectie liet ik met lichte spijt in het hart achter voor een volgend(e) bezoek(er).
En alsof dat nog niet genoeg was reden we ook nog naar het Stoffenspektakel. De Gentse versie. Daar kochten we dit.
Voor het geval u zich zorgen maakte, ik ben eindelijk klaar voor de wintercollectie.
Ze gaan nogal werk hebben, de gezusters.