Feliz

maandag 25 september 2017

Feliz

** To read this post in English, click here **

"En moet jij dan een kleedje voor mij maken? Of mag jij zelf een kindje kiezen?" Ik had haar net het concept 'blogtour' uitgelegd en ze had nog wat vragen. Wie die mevrouw was die de kleedjes bedenkt. Of ik haar kende. Ik vertelde over An en over de vele StraightGrain-jurkjes die al in hun kast hingen (zie Tinny - Tinny - Jaanu - Jaanu). Ze keek omhoog. "Wist die mevrouw dan al dat jij dat voor mij ging maken?" Natuurlijk, antwoordde ik met een glimlach die vertelde dat ik het allerliefst voor haar naai.

Al toen de eerste sneak peeks van het Feliz patroon verschenen, wist ik dat dit een jurkje voor Liv zou zijn. Zwierig en speels, lekker los, zoals ze het graag heeft. Ontzettend vereerd was ik dus toen de blogtourvraag in mijn mailbox verscheen!

In mijn hoofd zat een stoere Feliz. Een funky stoffencombinatie die zowel meisjesachtig als cool was, met een zichtbare metalen rits om het geheel nog wat extra pit te geven. Ik bestelde stof bij Julija en vertrok naar IJsland, erop vertrouwend dat het pakketje op mijn bureau zou liggen bij thuiskomst. Maar daar ging iets mis en de stof lag er niet. Insert improvisatiemodus. Sinds ik mezelf opleg om enkel voorraadstofjes te gebruiken slonk de stapel al aardig, maar -of dus- voor Feliz vond ik geen match. Het werd een tweedekeusje.

Maar wel eentje waar zij ongelooflijk blij mee is!

Hoofdvoorwaarde bij naaienvoorLiv is zachtheid. Ik wìst dus gewoon dat ik met een pelsen bovenstuk zou scoren. Als we succes afmeten aan het aantal pels-aaitjes tijdens de shoot, verdient die keuze een medaille.

Een restje Moonstone voor de voering en mouwtjes. Om de mouwen te dubbelen was het restje te klein, dus voerde ik met effen wit. Een volgende keer zou ik ook verstevigen want ze missen wat "schwung" in het bombastische geheel.

Voor de rok recycleerde ik een exemplaar dat me al maanden vanop haar kapstok aankeek. Ooit bedoeld als een rokje voor mij, maar te lang en te breed en toen wat vergeten. Ik tornde de boel los en stikte het geval integraal aan het pelsen bovenstuk. Iets meer rimpels en langer dan de bedoelde Feliz-rok, maar daardoor goed voor nog meer prinsessen-attitude.

"Leuk dat het zo wat langer komt", liet de prinses weten. "Ik wou al eens zo'n lang kleed kopen maar dat mocht niet omdat het op een pyjama leek." Met daarbij een blik die liet verstaan dat haar mama niet moest proberen om dàt argument nog eens boven te halen.

De rits, die zou de lieflijkheid wel wat temperen. Maar daar kwam een praktisch bezwaar: pelshaartjes en ritstandjes, die zouden vast nooit vrienden worden. Dus ging ik all the other way en werd het een open rug met een gouden striklint. Op en top prinses.

Het kleedje heet Feliz, vertelde ik haar. En dat dat in het Portugees "gelukkig" betekent. Ze knikte bedachtzaam. "Goed", zei ze toen. "Want ik bén ook gelukkig." ♥

Met deze prinsessenversie sluiten wij de Feliz blogtour af. Meer Feliz-inspiratie vind je bij deze naaivriendinnen en -idolen! En mijn stoere funky Feliz? Die zal er zeker nog wel komen :-)