Mambo!

dinsdag 4 augustus 2015

Mambo!

** English version here **

Het (Vlaamsche en Internationale) patronenlandschap breidt zich razendsnel uit, en die groei doet zich voornamelijk voor in de kleinere maten. U slaat mij om de oren met testrondes en prachtige kledingkastuitbreidingen voor dochters en zonen. Ik lees met de glimlach en onthaal wat ik zie op de gepaste ooh's en aah's. Hoewel - toegegeven - soms stiekem vergezeld van een klein beetje hartzeer.

Het niet-hebben van eigen gebroed is bij wijlen zeer aangenaam. Ik trek de deur achter mij dicht wanneer ik wil. Ik vier vakantie zonder ingenieuze opvangregelingen. Ik kan twee dagen rondlopen in dezelfde outfit zonder gevaar voor snotvlekken. Met uitzondering van een occasionele babysitavond kan ik ongestoord een volledig WC-bezoek volbrengen. Maar die schattige patronen en dito stoffen, daarvoor zou ik met plezier eens wat nageslacht fabriceren. Gelukkig is er Liv om die steekjes van jaloezie te compenseren. Gelukkig ben ik zelf in het bezit van een figuur dat weliswaar buitengewoon lang, maar verder gemakkelijk te bekleden is.

Dat kinderpatronen vergroten nog een van mijn specialiteiten ging worden, zei zij. Ze kreeg gelijk. Net als meerdere blogkinders heb ik intussen Charlie, Antoinette, de Whole Grain Baby Halterdress en dit shortje in mijn kast hangen. Vlak voor vakantievertrek voegde ik een uitbreiding toe. Ik tekende, knipte en stikte een Mambo: het fiftieskleedje dat mij overhaalde om Homemade Mini Couture in huis te halen.

U ziet hier een kopie van Mambo in extra-large-variant. Hoe ik dat deed? Ik tekende het bovenstukje van de 140 over en paste dat aan met behulp van een passend voorbeeld uit mijn patronencollectie. Mambo voorziet een klein rimpeldetail ter hoogte van de borst, puur voor esthetische doeleinden. Maar wie zegt dat rimpels geen vervanging voor nepen kunnen zijn? Mijn bescheiden borstpartij indachtig maakte ik dat deel vijf centimeter breder. Verder behield ik alle lijnen uit het oorspronkelijke patroon, en voerde ik enkel verlengingen en naadwaardetoevoegsels door. Met dit als resultaat:

Er zijn zo van die naaisels waar je onverdeeld trots op bent. Die je liefst dagelijks rond je lijf zou draperen, en waarvan je hoopt dat tekenen van slijtage dit stuk zullen overslaan. Mambo is wat dat betreft eerder een geval van "schoenmaker, blijf bij je leest". Maar hoewel prinsessennaden mij nog steeds het meest flatteren, ben ik heel tevreden met deze kledingkastuitbreiding!

Oorzaak van die tevredenheid is de stof. Een zalig zachte voile, die gecombineerd met de rimpelrok de illusie wekt dat je in Evakostuum door de Italiaanse velden wandelt. Dit kleedje was bij 38°C dé compromis tussen de wensen van mijn lichaam (Afkoeling! Nu!) en de sociale conventies wat betreft lichaamsbedekking.

Zus en ik deden van fotoshoot op wat wij 'een idyllische locatie' plachten te noemen, maar waar onze Italiaanse gastvrouwe gewoon dagelijks haar was ophangt. Allemaal een kwestie van waar men de standaard legt, nietwaar?

De huishond kwam ons vergezellen. Zich totaal onbewust van de schoonheid van zijn territorium, maar daarom niet minder tevreden met de aanwezigheid van potentiëel aandachtgevende gasten!