De ideale wereld

In de ideale wereld werd U nu (of beter: vorige week al) gebombardeerd met een stapel kerstcadeaus die hoger reikt dan de boom himself. Ingepakt volgens regeltjes van de kunst die ik hier verzamel. Homemade, of course. Allemaal. En voorzien van vrolijke gedichtjes die de ontvanger typeren.

In diezelfde wereld scheen de zon en trokken Zus en ik eropuit voor een uitgebreide fotografering van het kerstkleed dat al weken voordien op de hanger hing te blinken. Wenste ik U niet met 3 dagen vertraging een zalig kerstfeest. Had ik tijd om in de sfeer te komen en van dat feest te genieten.

Helaas kwam een (waarschijnlijk bewust) anonieme persoon op het onzalige idee de Vlaamse student te examineren, en wel nà de feestdagen. Want - moet hij gedacht hebben - donkere dagen zijn ideaal om zich te verdiepen in de theorieën van Freud en Piaget. Om zich bij het haardvuur te nestelen met de werken van Rousseau. Om zich het hoofd te breken over statistische analyses. Dingen waar ik met veel plezier mijn aandacht aan wijd, maar de timing had iets beter gekund.

Als deze man een kennis van U is, wilt U dan zo vriendelijk zijn hem mijn alleronaardigste groeten over te brengen? Dank.

Tot het vermoeide hoofd na 8 uur intellectuele arbeid haar mailbox opent en dit vrolijke dametje haar toelacht.

Jeanne, tevreden kraaiend op haar dekentje. Met assorti outfit en al.

Omdat contente kindjes leuk zijn om naar te kijken (en om dat gezeur van hierboven wat te compenseren):

Job met superman-allures na zijn badritueel.

en Ferre tussen de sterren.

Als U een beetje beantwoordt aan het stereotiep van 'de vrouw' zit U nu vertederd te glimlachen. Wie weet maakt U zelfs kirrende geluidjes naar deze virtuele schoonheden. U hoort vast niet eens meer wat ik zeg, maar toch: bij deze al mijn mooiste wensen voor alle volgende feesten en het nieuwe jaar. U mag dubbel genieten, ook in mijn plaats. Tot volgend jaar!