Just colourblock and knot it!

Ik ben de vriendenboekjesleeftijd al lang voorbij, maar nu pas weet ik wat in te vullen op het voorlaatste lijntje. "Mijn idool". Vroeger zette ik daar resoluut een schuine streep, want mijn enige idool was mijn mama en dat scoorde nu niet bepaald hoog op de coolheidsladder. Steekt iemand me morgen zo'n boekje onder de neus, dan vervang ik de streep door "Riet". Auteur van Zo Geknipt 1&2, brein achter Mind the Whale en Leven met Liv. De dame die zowel met patronen als met woorden kan toveren, wiens neuronen voorgeprogrammeerd lijken voor het bedenken van originele oplossingen. Mijn eerste bezoek aan haar blog duurde uren, want ik las hem helemaal van voor naar achter door. En dat meer dan eens. (Mijn geheugen mag dan bovengemiddeld ontwikkeld zijn voor nutteloze feitjeskennis, ik denk niet dat er veel andere blogs zijn waarbij ik het quizje "Citeer bijhorende blogtitel en -tekst bij deze foto's" foutloos zou kunnen volbrengen. Helaas heeft geen enkele prof mij daar ooit naar gevraagd.) Telkens daar een nieuwe post verschijnt, laat ik alles vallen en zet alvast mijn glimlachggezicht op, wetende dat ik het na vier zinnen al nodig zal hebben.

"Een leuk mailtje van mijn idool!" antwoordde ik op de vraag waarom ik zo naar mijn laptop zat te lachen. Zus (die bij het woord "idool" waarschijnlijk een Hollywoodhottie in gedachten had) trok grote ogen: "en die mailt zomaar naar JOU?" Ik glimlachte en deed een inwendig dansje. De reply werd een aaneenschakeling van uitroeptekens en vrolijke woorden: natuurlijk wilde ik met haar laatste geesteskind aan de slag!

Net zoals bij baby's in de buik liefde ik het achtste walviskind al lang voor het geboren was. Dit jurkje zette mij aan tot een zwanenaankoop en de zij-overlap was de spreekwoordelijke schop om dat lang verstopte idee ook eens te testen. Daar deden onze breinen even van "think alike": sinds de lancering van Hanami plande ik om die rug-overlap eens naar de zijnaden te verplaatsen. Maar wederom was Riet sneller: nog voor ik het idee ten uitvoer had gebracht, werd er een patroon geboren dat mij dat denkwerk ontnam. Geen wonder dat ik juichend ja riep!

"Eéntje voor Liv" was mijn eerste reflex. Maar toen Loes (één van onze knappe Tulip-modelletjes) hintte dat zij ook wel eens een Eva-jurkje wilde, paste ik mijn bestemmeling aan. Vertrouwende op de maattabel knipte ik de 116 met lengte 128, en dat zit goed met nog wat groeiruimte. Ter vergelijking: bij Tulip draagt Loes de 128 zonder aanpassingen. Iedere patroonontwerper tekent anders, dus meet dochterlief zeker goed op als je één van beide jurkjes plant!

Zoveel mogelijkheden in één patroon dat kiezen zonde zou zijn. Ik ging full-option met overlappende zijnaden, plooitjesvoorpand, paspels en knopenpat.

De stofkeuze liet ik me letterlijk door haar ingeven. "Daarmee kunnen liefhebbers van colourblocking uit de bol gaan", schreef ze. Loes' mama deed daar met "Loes staat mooi met felle kleurtjes" nog een schepje bovenop. Ik haalde mijn effenkatoentjesvoorraad uit de kast en gebruikte wel 5 verschillende Kona Cottons. En alsof dat nog niet genoeg was, combineerde ik met een regenboogstofje. Ik denk dat ik daarmee JustKnotIt-recordhouder ben ;-) Maar: het record is breekbaar! Wie hoger wil bieden kan met dit patroon tot 9 stoffen combineren. Mogelijkheden te over, zei ik dat al?

Haar mama had gelijk: de felle kleuren staan prachtig tegen Loesjes' donkere huid. Voor wie haar niet kent geeft de jurk ook wat dragersinformatie mee: het meisje erin is even speels, kleurrijk, deugnieterig en onbezorgd als haar jurk!

Een kleurtjesjurk voor een kleurig kind. Blote voeten in een tuin vol zon. Kreukjes en vegen met de allergrootste glimlach. Hartjes van Loes voor Just Knot It!

Patroon: Just Knot It - Mind the Whale - maat 116 met lengte 128
Stoffen: Kona Cotton Canary, Woodrose, Bahama Blue, Lime en Papaya (Bambiblauw) + Geo Pop Sorbet (Robert Kaufman, overgekocht van Mieke)
Model: Loes, 7 jaar

BewarenBewaren