Het communiejurkje

Ergens op een winterdag kreeg ik de vraag waarop ik stiekem al jaren hoopte. "Wil jij mijn communiejurkje maken?" Naaien voor kindjes is het fijnste wat ik mij kan bedenken, en naaien voor feestkindjes is het summum daarvan. De grootste eer die je als naaister kan krijgen: bijdragen aan iemands allermooiste dag. Volmondig ja was mijn antwoord, terwijl de vrolijkheid binnenin borrelde.

Grote broer Mats mocht enkele dagen na haar eerste hostie zijn plechtige communie doen. Om alvast wat kleedjesinspiratie te verzamelen, mocht Liv mee naar de winkel voor zijn kostuum. En daar werd de dame verliefd op een jumpsuit. Niet zomaar verliefd, nee, dit moest en zou haar communie-outfit worden. Haar mama is een kleedjesfan, dus werd het een compromis. De jumpsuit voor de mis, het kleedje voor het feest (dat plaatsvond op Mats' communiedag, een kleine week na de hare).

Speciaal en speels, dat was de bedoeling. Ik liet haar kiezen uit een hele reeks stofjes en zij koos na lang nadenken de mooiste eruit. Zachtroze met koperen vlekjes, prachtig bij haar huid en haar. Bij de stof groeide in mijn hoofd het model. Een Jaanu met diepe stolpplooien en feestelijke details.

De foto's die ik u hier toon, zijn een mix van studiofoto's die we nog snel namen nà haar echte communieshoot (ook die mocht ik voor mijn rekening nemen. En geloof mij, die foto's zijn nog duizendmaal mooier!) en feestfoto's waarop kind en jurk in volle actie te bewonderen zijn.

De rimpelmouwtjes waren een wens van haar mama. Verder kreeg ik carte blanche, en die vulde ik op met koper. Een koperen lintje over de naad, met rechts een heel klein strikje.

Op elke plooi een parel en een blaadje, zorgvuldig met de hand vastgestikt. Met diezelfde blaadjes kreeg ze oorbellen, maar die vergat ik te fotograferen.

Een pofrokje voor extra prinsessenvolume, dat komt piepen als de prinses haar meest koninklijke beweging toont.

Ik mocht mee aanschuiven aan de feesttafel en nam verlegen lachend de complimenten in ontvangst. Of ik professioneel naaister was? En eigen collecties uitbracht? Dat het zo prachtig was. Een mens zou er zowaar van blozen.

Al was dat laatste compliment helemaal waar. Het wàs prachtig. Ze was prachtig. Elke zonnestraal deed haar jurk anders schitteren. En zonnestralen waren er veel, op die zomerdag in mei.

Of ik mee kwam springen, vroeg ze met haar liefste puppyogen. Eén keer, twee keer, veel meer keer. En ik zei telkens ja. Want mijn kleine schoonheid zien springen in haar allermooiste jurk, de zon in haar haren en de lach op haar gezicht, oh wat werd ik daar gelukkig van.



De opdracht kwam meteen in meervoud. Naast Livs jurk mocht ik ook grote zus Mila van feestoutfit voorzien, én mocht ik de fotografie en de kaartjes van beide feestelingen verzorgen. De trotsbarometer steeg tot ongekende hoogten. Hou u dus vast voor een communie-overload. Mila toont u maandag haar Tinny-Antoinette!

stof: Aspius van Lotte Martens

patroon: Jaanu (Norah versie) van StraightGrain

sandaaltjes: Liu Jo